Дури по долго време и со убедување на учителот, ќе ја согледа својата грешка, и ќе го испрати потоа на школување во Солун.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На крајот да го кажам и ова: Актерите се клучниот сценски реалитет, но, одвреме-навреме, потребна е некаква Флоренс да ги потсетува да не прават будали од себе, особено кога не ќе можат да ја согледаат својата суштествена функција - коавтори на претставата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И кога се најде за постоење, престана да постои, брзо, пребрзо, за до го согледа својот крај.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Истапувајќи за неговите цели и задачи пред другарите гласно зборува: „Братска слобода, таква слобода и држава, каде луѓето ќе живеат братски, држава без цареви и кралеви, султани, паши, аги и бегови, Држава еднаква за сите вери и народности“.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)