сонува (гл.) - совршен (прид.)

Се враќа во Градот и додека пред сомничавите очи на домашните пали оган на ѓубриштето или ја удира иглата со конец по тврдиот камен, таа го сонува совршениот љубовник.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)