спие (гл.) - и (чест.)

Ама, ете така, со млада кога се спиело и од кочанки да била постелата, пак не би ти се станувало, а камо ли што од баба Анча постелата е полна со слама и паперка.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Добро, доста е.“ И пак не ме погледна. „Ноќва спиј во друга куќа и не доаѓај кај нас.Никогаш.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Спие полицаецот, спроводникот, спијат и луѓето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Прости.“ Чекорев зад неа. „Не сакав да те навредам. А ако пречам во куќата, ќе си одам. Можам да спијам и на својата кола.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Спијат и тетка Славјанка и Катина и Паскалина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)