спушта (гл.) - глава (имн.)

МАРА: Земи ја ризата, стави му ја и речи му со здравје да си оди. (Ката ја зема ризата и му ја става околу вратот и ја спушта главата на неговото рамо, плаче).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Како да ги има сфатено објаснувањата на столарот па сосема му се препушта на неговото умеење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се завртува, како занесена, кога ѝ паѓа в очи вратата потрчува, но пред неа застанува неможна, и, закрепувајќи се на вратата, ја спушта главата на рацете и липа од плачење). (ЗАВЕСА)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
За среќа измореното животно најпосле ја спушта главата на земјата и дише помирно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа му ги премрежува очите на Ване и тој ја спушта главата врз отворениот стрип.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)