средува (гл.) - куќа (имн.)

Зафати Наќо да го работи имотот, да ја средува куќата, да се состанува со Цара и да се договараат и приготвуваат за свадба.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Рада и Јана влегоа да ја средуваат куќата, да му најдат место на целиот "магацин" - работи, што од Бечеј го понесоа со себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Наредните денови по доаѓањето, Богдан започна да ја средува куќата, да ја чисти, да го брише правот и пајажината, да ги брише црнилата на прозорците за да влезе светлина, да ја осветли мрачноста внатре; го истружи подот и им го врати на штиците изгубениот изглед и сјај; ги вароса ѕидовите на собата и внесе свеж здив; го измачка со малтер ѕидот кај водарникот што го изела влагата; ги ископа оние влажни, позеленети флеки на некои места на ѕидовите што не ги покриваше и обелуваше варта и кои му личеа и го потсетуваа на земјата што ја врвел и повторно ги малтериса и вароса; ја подмачка вратата да не чкрипат резињата, ги дотера прозорците да се отвораат и затвораат; ги поправи федерите на креветот да не пропаѓаат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Напротив, без збор мораше да ја средува куќата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)