сруши (гл.) - во (предл.)

Додека се присетував на историјата на бродот Галеб и на неговиот пристан во Тунис, со кој Тито во јули 1953 година патуваше во прва посета на Велика Британија, се вратив во далечната 1952 година, во времето на раното детство кога се најдов на големиот митинг во Скопје на големиот плоштад, на кој говореше маршалот од средишниот свечен балкон на Офицерскиот дом (се сруши во земјотресот од 1963 година).
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сѐ е така кревко, како да ќе се сруши во наредната секунда...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дедикар Икарал се срушил во фиљан фиљан земја Македонија.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ѕид ли некако се сруши во него, планина ли се урна, се уплаши ли од зборот што си го чу, поцрвене и избега.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Југословенскиот простор кој Тито успеа да го обедини и одржи во авторитетна државна заедница во текот на половина век, што никогаш не му успеало на друг владетел на овие простори, започнуваше да напукнува...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
ТЕМНИЦА СЕ СРУШИ ВО МОИТЕ ОЧИ не гледам но видов во аголот на нашите средби капки солзи ко бисери бели а во нив две срца со аморни стрели и двајцата заљубени бевме...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Не раѓајте се вие проклети мисли Што ќе убиете мртво тело Штотуку се отвори цветот На нашата љубов и гром одеднаш се сруши во нашето беспаќе...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се отвори. Се сруши во него браната што требаше да се извиши на реката низ која слободно минуваа јагулите...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)