На партиските стратези на развојот во градот им стануваше сѐ појасно дека козарите неповратно се оддалечуваат од глобалната директива наложена од федералниот центар – по секоја цена во првата петолетка на развојот да станат дел на работничката класа. ***
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми, впрочем како придојденик во градот, без рода и блиски, ако се исклучат козите, тие туѓи организми во семејството кои со времето толку соживејаа и станаа дел од него имајќи го на ум брат ми партиец, сметаше дека не е толку мудро да се мешаме во политиката на домородците, зашто и кога ќе имаме право за некоја работа, тешко сите да ни поверуваат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Некаде подзастануваш нешто да купиш, некаде просто зјапаш и слушаш испомешани дијалози, викања до небото, се втопуваш во средината, која толку многу внесува, та не чувствуваш дека си станал дел од неа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
На татко ми му помагаше во средувањето на сметките од дуќанот и во пополнувањето на даночните формулари, што нему му создаваа нервози и нерасположенија. Рашела едноставно стана дел од нас, тивка и ненаметлива, ни се наоѓаше на сите, а најмногу на мајка ми.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Наскоро, луѓето, овие овде, ќе газат по мене, По грешка, сметам, и тоа толку често, што Нема многу да остане од мене. okno.mk | Margina #22 [1995] 51 Јас ќе станам дел од ѕидовите на пештерата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Истовремено, со потпаѓањето на Македонија под Османлиска власт на Евреите им било овозможено слободно да ја исповедаат својата вера.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
По освојувањето на Македонија од страна на Османлиите, Исламот станал дел од македонската стварност.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Со почетокот на вооружената борба македонскиот народ се наредил во редот на народоте кои му се спротивставиле на фашистичкиот ексанзионизам и станал дел од антифашистичката коалиција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Со почетокот на вооружената борба, македонскиот народ се нареди во редот на народите кои му се спротивставиле на фашистичкиот експанзионизам и станал дел од атифашистичката коалиција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Вие на тоа дрво ќе му ги припишете вашите страсти, вашиот копнеж или вашата тага, цвилењето на неговите гранки, нивното повивање, ќе станат дел од вас, вие ќе се поистоветите со тоа дрво”.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Грмушките од дрвја, ретките згради, одморалиштата за возачите, што беа на пат, и земјата остануваа назад, додека Даниел управуваше со воланот со безволност која стана дел од неговото тело.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Така, купувањето нов сервис стана дел од новогодишните радости. И децата се израдуваа.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Луција имаше право: јас сум можел уште тогаш да ја обезбедам својата иднина, со едно просто потпишување на текст што друг ми го составил; требаше само да станам дел од едно колективно, врвно јас – и сѐ ќе беше како треба. Вака, меѓутоа, јас бев на полпат.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Лонецот за претопување“ подразбираше дека Црнците треба да ја остават нивната историја зад себе и да станат дел од поголемото општество. Секако, тоа не се случи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тогаш човекот што ја вози ќе ги научи сите нејзини мани и удобности. ќе научи да ја управува толку добро, што ќе стане дел од него. ќе се сплотат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Јас не сум дел од оваа, сега ќе станам дел од една нова година. ќе станам сведок на нови настани, нови сознанија и многу убави нешта.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Сосема е можно тоа да стане дел од неговото дело, а дури и прашање на честа, да не избира во поглед на основните извори за неговиот материјал.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Татко на крајот рече: Е, мој Камилски, и јас така станав дел на изреката меѓу народот: Не те прашуваат што правеше во на гурбет, туку што донесе!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Уште од нивното создавање, како што добро ги нарекуваш, турските преторијанци прифати Татко а како што, впрочем, и ги нарекувале јаничарите, им било предодредено да станат дел од армијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И од мојот гурбет на Запад и јас се вратив со многу книги!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Книгите станаа дел на семејството, тие беа секогаш со нас, ни го покажуваа патот во беспаќата на балканскиот егзил.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Потскажувањето им стана дел од животот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Го видов на телевизискиот екран стариот палестински раиз како стапува на француско тло, истоштен од болеста, со белата нарасната проретчена брада, со изгубениот сјај во очите, со задржаната насмевка, како на жива статуа, со живост задржана само во влажните очи, во пиџама, со сина волнена капа, во придружба на туниски и јордански лекари и неговите најверни соборци од претседателската гарда.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Околу тиранинот ќе се создаде свита која ќе биде измачувана од истата страст и амбиција - да се владее, со или без тиранинот, да се стане дел од една гротескна процесија која ја инструментализира немоќта на тиранинот, нагризен од амбицијата на вечното владеење.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Станав дел од палестинската толпа во Париз која тагуваше за својот раиз.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Таков беше и капетанот на туноловците Монги, кој своите луѓе ги учеше на матанѕирање на своите жртви...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ти ќе го прифатиш, ќе го поздравиш, ќе станеш дел од него.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И самиот не беше свесен дека станал дел од нив. Дека, тоа и беше...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тие ќе станат дел од нивните животи. ...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Не знам дали сака и колку е спремен да се бави и понатаму со проблеми од животов“, ѝ реков и побрзав да го засолнам погледот, да станам дел од божемната натажена отсутност и на другите присутни; дури и рамениците ги поткренав, како да се чудам зошто немам јасен одговор и на најобичните прашања што за жал сѐ повеќе се множат, се множат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Истакнувајќи ја природата како врвен систем на организација на сето постоечко, во чии рамки функционираат нему толку милите и блиски принципи на случајност, неинтенционалност, ненасоченост, промена, повеќеслојност и меѓусебна проникнатост, Кејџ дојде до ставот дека во уметноста е можно да се повлече паралела со природата во начинот на нејзиното делување и дека уметноста треба да ги следи тие принципи, бидејќи единствено така може да стане дел од таа иста природа и животот, кој е инаку нејзина највисока цел и барање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Затоа во Америка и се роди популарната уметност, уметност што алхемиски требаше лажното злато да го претвори во вистински пари, уметност создадена за да создаде нова модерна митологија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
При своето повторно одење на Black Mountain колеџот, Кејџ со Роберт Раушенберг, Марс Канингем, Дејвид Тјудор, Пол Вилијамс, М. С. Ричардс и со уште неколкумина пријатели го организираше својот прв хепенинг.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сите овие квалитети, иако неартикулирани, Кејџ ги наоѓаше во природата, во нејзиниот начин на функционирање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иако нивната желба беше да бидат широко прифатени од општата јавност, и со тоа да станат дел од општата култура, философиите обично беа предмет на расправа само во рамките на многу мал круг.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Таа повисока средна класа, бидејќи поради крвната бариера никако не можеше да стане дел од старата Елита, но имаше пари, значи одредена моќ, мораше да создаде сопствена митологија, токму врз - монетарниот систем.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За општата публика деридијанската порака е во најдобар случај несогледлива, а многу почесто, потполно бесмислена.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од средниот слој се формира еден специфичен слој, повисоката средна класа, која имаше тенденција кон припаѓање на елитната аристократија, и која едновремено стекнуваше свест дека веќе не ѝ припаѓа на масата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Уште една карактеристика што Дерида ја споделува со повеќе филозофии е дека тие речиси остануваа недостапни како во кула од слонова коска.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога дрвото покрај кое случајно минувате со задоволство ја претрпува болката од впишувањето на две имиња врз неговата кора со нож; кога истовремената појава на дожд од небото и солзи на вашето лице не може да се нарече случајност; кога светулка се дави во вирче, прета со наводенети крилца борејќи се за живот и притоа не заборава да ве награди со светлина; кога не знаете зошто одот одеднаш ви станува куц; кога не сте пијани, а од некои темни агли на едвај осветлената улица слушате тивко завивање и цивкање на куче; кога не знаете како сте станале дел од таква ноќ... сѐ што ви преостанува е да се гризете од бол и зачуденост.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Несомнено дека со германскиот напад на Кралството Југославија на Бугарија ѝ се дало можност да ги оствари својот долгогодишен сон и да излезе од долгогодишната „мора“ Македонија да стане дел од бугарската држава.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Самата одлука за судбината на Македонија била донесена на советувањето на нацистичкиот врв од 27 март 1941 година, кога било потенцирано дека германските сојузници што ќе учествуваат и ќе го поддржат нападот на Кралството Југославија да можат да добијат извесни територии од Југославија, а посебно било истакнато дека Бугарија може да ја добие Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Роса на нив им ја придружува и тетката Перса, додека Пелагија и Пеличка се замешаа во тајфата на Роса и станаа дел од неа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)