сте (гл.) - бре (изв.)

Едниот викна доста силно: Каде сте бре, ѓаури?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Живи сте бре, луѓе! (Влегува, и пред вратата се тресе од снегот кој е наврнат).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Талеле, - присторе жената. - Вие ли сте бре?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
ПАНДЕ: (викна однадвор). Тука сте бре, луѓе?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)