стркала (гл.) - удолу (прил.)

Кога се измори, ја напушти најпосле шарената трага, свесен дека се е залудно, па легна и се стркала удолу, по покосената ливада, како некој стркалан камен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Их! - кликна Денко па зграпчи еден поголем камен и го стркала удолу.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одкога ја клоцна главата ѝ се стркала удолу, го фати патот кон долот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)