суди (гл.) - според (предл.)

Во секој случај, корисникот ја фрли мистериозната таблета на под.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
До полноќ, гужвата драматично се зголемува и, судејќи според зениците проширени како чинии, некои од овие луѓе ја земаат својата втора или трета доза.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога велам најизмачена не судам според нејзините страдања во текот на животот, тука на тоа ја додавам и нејзината долговечност, имено таа импе сто дваесет и шест години, кога се одвои од овој свет.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
167 За време на својот престој тој забележал дека македонските села Грците ги именуваат како “бугарски“, дека под режимот на Метаксас македонскиот јазик бил целосно забранет, и според него, било “многу тешко да се процени односот меѓу македонското и грчкото население во областа северно од Солун, но судејќи според јазикот кој се зборува, јас би рекол дека доминираат Грците“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Но и покрај ваквото уверување Маклин му дал до знаење на Тито дека тој не “бил разуверен“, и дека ќе “суди според настаните, а настаните се многу вознемирувачки“.295 Од своја страна, претседателот на НКОЈ Јосип Броз Тито, притиснат од очебијните факти за она што се случувало во Македонија, а и самиот во нецелосен тек со она што се случувало таму ќе му изјави на Маклин дека сите активности кои се случувале во Македонија “се случувале без негово знаење или одобрување“ и му ветил на Маклин дека тој самот ќе се заложи да им стави крај на таквите активности.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Оваа експликација во суштина е објективна, судејќи според потврдите кои се наоѓаат во делото; што значи не може да се замени со друга.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Судејќи според мојата Британика“, со тон на задоволство рече господинот Гроздановски, кој на некој начин искористи можност да се пофали со својата Британика, „ова куче мене ме потсетува на грифон“.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Беше тоа типичен претставник на својата епоха: носеше зимски капут од чоја, необично долг и широк, темносин шешир од филц со спуштен обод, широки пантолони со високи манжетни и светли плитки чевли, воочливо слични на ортопедски; околу вратот поради некоја причина му висеше кинески пешкир.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Судејќи според изразот на лицето, тој беше интелектуалец, иако, од друга страна, требаше да се биде внимателен поради густата брада што оддалеку потсетуваше на иње и очигледно беше одвратна за допирање како тркалото за острење.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Играњето улоги не е во согласност со пројавата на суштински идентитет – на вистинското битие на поединецот – па затоа изведбеноста нужно подразбира неавтентичност и отсуство на вистинска сериозност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако се суди според тој еден филм и според низа други крафордовски средства, Џоан Крафорд била извонредна во претставувањето силни жени кои, сепак, станале жртви, барем некое време, на потенцијалните ужаси и на трагедијата на нормалниот семеен живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Смеата не е соодветна реакција на трагедија и на ужас, но ако земеш да го сфаќаш сериозно патетичното страдање, тоа значи да наседнеш на сентименталност, да ѝ подлегнеш на вулгарната привлечност на мелодрамата, емоционално да се внесеш во кич, а сето ова е грев кога се суди според мерилата на добриот вкус. ‌Женственоста е тривијална, несериозна (истиот суд важи за секого што го сметаме за понедостоен од себе), сигурно затоа што е мошне изведбена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Повикувајќи ја да се прибере и да застане пак на нозе, најпосле покажува извесно нетрпение; далеку од тоа дека може да смета на некакви изливи на сочувство за сопствените испади, морал да се снаоѓа без нив, а тоа е зошто неговиот завршен повик истовремено искажува и нежност и цврстина пред глетката на женска гламурозност и абјектност. ‌Тоа што О’Хара свесно ги комбинира тревожната грижа и збунетата оддалеченост го бележи неговото спознание дека тој не се квалификува за субјект на таков раскошен и мелодраматичен дискурс на ѕвезда, макар сведочело тоа и за неговиот восхит и за неговата завист кон оние што се квалификуваат.370 Неговото иронично изрекување на насловот, на крајот на краиштата, го обелоденува својот дискурс како неоснован, освен во тропата на самата мелодрама на славните.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, ако се суди според доказите што ги разгледавме досега, денешните геј-мажи се склони да го третираат бродвејскиот мјузикл – или да ги третираат Џуди Гарланд, Барбара Стрејсенд или великата опера, односно кој и да е друг културен артефакт што наводно кодира слични облици на архаичен машки геј-сентимент – со фобично отфрлање, одбегнување и одбивање.122 Како и Д. А. Милеровиот учтив, но бојазлив љубовен објект, геј-мажите се гордеат со својот левтерен и опуштен презир кон таквите артефакти и уживаат во општественото и во еротското признание што им се укажува кога ќе се оградат од нив, држејќи си се понастрана од нив, и кога одрекуваат секаква можна подложност на нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“ И, навистина, не мисли, барем ако се суди според неговите зборови од цитатот во написот на Томасини.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Достоинственото страдање е трагично; недостоинственото страдање е патетично.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако не го претставува тоа што „никогаш не паднал“ како некакваси доблест (најпосле, човекот вели „ме имало на многу журови / со поведение крајно срамно“), неговото релативно стамено однесување претставува спротивност на повластените испади на ѕвездата, чија слава ѝ дозволува да ги ползува повластиците и почитта што тој не може да ги ужива.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мажественоста е подостоинствена од женственоста, исто како што повисоките сталежи се подостоинствени од пониските (иако вториве понекогаш се квалификуваат како подоблесни од првите).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Учествувајќи во нејзината неоснована возбуда, О’Хара го проектира сопственото отсуство на сериозност, особено кога се суди според критериумите на хетеросексуалната мажественост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој впечаток го дополнува отсуството на интерпункција, како и намерната шлакнатост и беспредметност на неговиот спор со пријателот околу точниот опис на времето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Настанети на Чауле, заради прегледноста, бездруго имале задача ако не за да пазат на патот од Стоби за Хераклеја, тоа себеси да се пазат од честите завојувачи кои, по него, по патот, нагрнувале на југ, спрема Битола и спрема Солун, и оттаму, по Виа Егнација и по море, спрема Азија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Инаку се и големи талкачи; талкаат со говеда, со овците, низ полето, ливаѓето и по ридовите; талкаат, ловат и риболоват, во Црна, во мртвиците, во Блатото,а поледелието и сточарството, иако им врват одлично, повеќе ги сметаат за нужности на поминокот и поводи за празненства, дедека становниците на Градиште, судејќи според она што останало по нив за да сведочи за нив, кованите пари, керамиката, разните украсни предмети од железо и преданијата, кои сегашниве жители на Потковицата, чувајќи ги и пренесувајќи ги од колено на колено, ги измешале до непрепознатливост, морале да бидат воини и инородци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Крунисано така, четириножното животно со долга муцка изгледаше уште подантеовски, и, судејќи според неговиот израз, се чинеше дека мисли на Беатриче. Сем јаваше право, колку што дозволуваше топографијата, до ранчот за овци на стариот Елисон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На ранчот Алтито имаше премногу луѓе, премногу врева, караници, соперништво, бунтови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Војната според тоа, ако судиме според стандардите на претходните војни, е обична измама.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Понатаму: ако си ти на дедо ти, судејќи според тебе, тогаш тој сигурно имал око за убава жена.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
* Ако се суди според Уставот и Програмата, не би можело да се рече дека МТРК стоел на „класични" анархистички позиции.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)