Ја знам, стара сум за пеење, ама можеш да ја запишеш, јас ќе ти ја раскажам. - Да, може, сега ќе запишувам... ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Слушај, ама да не си зинал некому! - Како бунар сум за тоа, - вели човекот. – Само ти кажи ми.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Јас адетите многу ги бендисувам и не сум за да се изоставаат.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Не мислам дека смее да се каже било што произволно. Јас сум за дисциплина.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
- Така е Јана. - продолжи Раде. И јас сум за таков мир.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Жан Мартин пак прашува: - А кој ќе плати да пиеш она што се јаде и да јадеш она што се пие? Тони пак одговара: - Сите овие што седат овде. Се разбира, дамите повеќе. Јас сум за нив неодолив.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Не сум за дома, вели, немам вечера закрпено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Јас сум за белине, вели Јон, јас сум за сонцето, ајде да копаме, вели, пченкава во нас гледа!...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се удира по гради и вика: „Јас не сакам војна со Србија, јас никогаш не исках војна со Србија, вика, јас сум за Стамболиски, И теј нататак.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Слепа сум за писмо, велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Не сум за седење, велам, кај најдовте сега печурки?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ако се црнине - облаци, велам, јас сум за црнине.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Поточно ни тоа не сум за да ме споменат во учебниците.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Едно засекогаш останувам – волшебник над волшебниците.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Биди ми сѐ како што јас сум за тебе сенка која ќе те следи и во мракот.. Зошто едноставно Ти си Ти...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Ој не барај така братски, брате, те молам, брат сум ти, но Исус не сум за така да давам...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Празник е и подготвен сум за раѓање За доаѓање на светот што ве возобновува И ми дава сила пак да бидам дете Во рацете на Мајка И пак со молња и збор Да им се препуштам на водите Што ме носат И носат грамада камења Во кои ве препознавам Ближни мои.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Само две раце имам и едно исушено тело чекање: Илјаден да сум - мал да не сум за една капка тебе Македонија.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
„Мал су за комита, а не сум мал за венчање!“ — со лутина си мислеше кога си тргна од кај вујка си Ѓура.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
МАРИЈА: Влези Ацо, влези. АЦО: Не сум за влегување. Само на Андреја два збора да му кажам.
(Андреја оди кај Ацо. Разговараат. Пауза.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
-Тука гледај и внимавај! - викна. - Јас сум за вас најинтерсениот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Јас вечерва сум за последен пат тука.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
— Не, велам и јас, не сум за таму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, и јас уште не сум за фрлање: ми идат некако назгодно и мавам, не одбирам место.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Не сум за ништо, велам, ко да сум надвор исфрлена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас сум за Југославија, велам и гледам во искрите што ги растура локомотивата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Не сум за тоа, ќе ми се наврекнува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Јас сум за еден сон овдека, вели, за смешна работа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)