Тогаш јас сум добар бидејќи сум потполн, но и лош истовремено, бидејќи не сум потполн со себеси, па оттаму сум нереален.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Јас морам да избегнувам да сум нереален, но ако сум внатре реалноста, реалноста може да е однадвор, и ако сум веќе празен одвнатре, ќе се најдам себеси во опасност суштествувајќи празен, нереален, лажен и лош.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)