сум (гл.) - роден (прид.)

Таа темносина книшка со црвено-бел грб само одново потврдува дека сум родена тука кај што сум родена, а поради долгочасовната борба за него ќе го ценам како да е пасош на државата Луксембург.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Јас сум роден, јас ќе умрам. Имам раце и нозе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Што да правам кога таква сум родена.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе признаам, среќна сум што сум родена на ова парче пустина.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дувај на свеќите од колачот роденденски, токму на средина сум родена и немој да заврнеш, ќе паѓаш како снег кога ќе се замениме.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во една од тие куќи се вселил татко ми со фамилијата каде што сум родена и јас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Бегај одовде и не здодевај ми веќе. Овде сум родена, овде ќе останам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Во твоето Кукулино ноќе ќе ти се собираат пред врата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Селанка сум родена, селанка ќе си умрам.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Белобрадест господине, најпосле откачи куклата, откако сум родена, јас не сум видела никаков југ, ни далечен, ни близок!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Иако не знам кога и каде сум роден, сепак не сум никаков Петко....
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Јас никогаш не сум била тука, иако сум родена скопјанка!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)