сум (гл.) - твој (прид.)

ФРИК ХАИКУ (без 5-7-5) НЕРАЗДЕЛНИ Ме чуваш и мислиш на мене Секогаш сум твоја омилена Ракија од 55 степена
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Се викам љубов и јас сум твоја навика.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Јас сум твоја навика која ти помага во сè.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Го гушкаше и татка си и го прашуваше: „Нели сум твој, тате?“ „Мој си, синко“. Му велеше тој.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога се врати дома, постојано ја гушкаше мајка му прашувајќи ја: „Нели сум твој, мамо?“ „Мој си, синко“, му велеше таа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
СЛОБОДАТА: Јас сум онаа за која ти многу често си зборувал, во која си се колнел. Јас сум твојата сакана…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Песна сум твоја деветта, танц на немирот твој непоттикнат.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Никогаш нема да сум твоја, јас сум ѓавол, со ангелско лице. немој да се залажуваш, совршенството можеби е лажно!
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега сум твој. Задоволна ли си од тоа дека сум сега само твој?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Никако кај него! Јас сум твоја сега. Не одам кај него повеќе!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Но Зоки ли нема да се досети? И, тој сега вели: - Па јас не сум гостин, мамичке! Јас сум твојот Зоран!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Јас сум твојот ангел чувар Заминав од твоите очи, но не и од твоето срце и глава...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
И долго потоа, сред највеселите мигови, се појавуваше пред него ликот на малечкото чиновниче со ќела на челото, со неговите пронижувачки зборови: „Оставете ме, зошто ме навредувате?“ – и низ овие обземувачки зборови одекнуваа други: „Јас сум твој брат“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)