РЕВШИН: Алексеј Максимович, јас не сум упатен во вашите кредитни можности.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Му реков дека мислам оти не сум упатениот кој ќе може да го поведе кон неговата цел.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За жал узнав дека и татко ми бил мртов. Го убиле!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Рече дека сигурно си знаела и ти! Зошто го премолча ова?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ти си единствената на која сум упатен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таша и лично ја познавав но недоволно. Јас дури сега дознав дека таа имала и син.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Не постои збор од пофалните што мајка му не го заслужува – рече Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Боге од Бањи се обиде да ми објасни како се случило тоа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ако веќе сакаш, не сум упатен и во поединостите сврзани со животот на мајка му.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За мене, мал, неук и неупатен сепак тој гест уште тогаш претставуваше некаков знак; дури и ритуал во чие што значење и не мора да сум упатен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Паметам само дека помислив оти тоа тресење на прстите може да биде обид да се омеѓи просторот на сигурноста во моментите кога загрозувањето на таа сигурност станува очигледно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Напишано на метална плочка, стои името на човекот кај кој сум упатен, Раду Астерид чија титула, титулата следи по името: PhD.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Стариот писател додека ги изнесуваше незадоволствата од власта настојував да оставам впечаток дека не ги следам осилата на неговата поплака, па оттука и мојата намера да оставам впечаток дека сум упатен на прошетка по полиците со книги.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Потоа не сум упатен дали е сеуште со важност Стеченото право од библијско време На кое се повикува детето на најдревниот ветер Зачнато во јаболкницата чиј убран плод Бил клучот што ја отвори вратата на смртта.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
И уште нешто: иако не сум упатен каков е нивниот договор и колку се усогласени желбите на обајцата во врска со нивната неозаконета врска, отсекогаш се сомневав дека во нивните односи зјаат огромни небесни бунари натрупани со огнени облаци.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Реков: глобално сум упатен во случајов што го снајде нашиов Уред , но имам проблеми во врска со поединостите.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)