сум (гл.) - толку (прил.)

Сум толку во тесно што чинам како божем да се сведувам на зрно кое секој час ќе се соземе самото во себеси.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И тие ќе се собереа околу нештата распрострени по најлонот послан на земја, некој ќе земеше некој спреј за муви, ќе се прснеше со него во носот, од силната миризба ќе се намрштеше и ќе речеше: „Не сум толку бадијалџија да тргнам муви по буништа да бркам!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Јас сум толку добро затворен однатре што одвај некој би можел да влезе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа како да ми велеше. „Зошто ме уби? Јас сум толку малечко!“
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но јас не одбивам: возвишен сум толку за да ме прими Бог во одајата, оти Бог го положил словото свое на таа книга.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И токму затоа што сум обожавател сум толку разочаран...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„По ѓаволите,“ рече тој, „од кога сум толку незаменлив во оваа чета?“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Зошто тогаш сум толку често немоќна и го мразам белиот мантил?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Просто не знам што да правам, - реков, правејќи се дека не сум толку револтирана.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Наставниците како да чувствуваа дека не сум толку концентрирана како во другите денови воопшто не ме прашаа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Но, за мене, изјавата „Не сум толку добар писател“ е доблест која, во ниту еден случај, не може да им се препише на нашите творци.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Добро де! Сметаш дека сум толку големо поткажувало?
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
- Не плаши се, биди спокоен, не сум толку сурова уште во првата рунда да го решам мечот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Морам тето! Немам излез! Не сум толку силна како што мислев.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Лажеш дека сум толку јак. А овој кој е? - Никој... Еден...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не сакам да сум толку слаба.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сепак, не сум толку искусна за да пресудам веднаш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Зарем сум толку самостална, трудејќи се да не сметам на никого.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Би сакала да не сум толку слаба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јас убаво пеев во хорот, а таа веројатно мислеше дека не сум толку болна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас сум толку горд кога си спомнувам за Кејтеновиот син, горд како самиот Исус Христос.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А ти, дали веруваш? – Јас, мили мој, не сум толку учена да можам да посочам философски докази за постоењето на Севишниот. – Имаш право, никој не успеал во тоа, сите учења на човека не се доволни за тоа. – Но јас, сепак, верувам во нешто. – Во што веруваш, мила? – Верувам во чинови на храброст или на верба, кога ќе се соочиме со безнадежноста. – И тогаш?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не, не сум толку категоричен како Claude Lanzmann, кој смета дека од овие настани не може да се прави фантастика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
- Не сум толку гладен - одговори Трајче. - Кај чичко Талета јадев баба Наца.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Бев женет три пати порано, но сега за прв пат сум толку среќен што сум женет“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Па добро, кога ќе станеш стар, не можеш а да не бидеш смирен, но таа секако ми го измени животот“, рече тој.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Иако не сум толку пристрасен целосно да ја поддржам изјавата на Филип Рот дека „писателот треба да си пишува приватни писма до себе“, можеби затоа сум убеден дека првичниот, најситен, фрактален импулс за создавање книжевен текст поаѓа од едно определено интимно чувство на авторот (понекогаш запишано во неколку брзи реченици на некое истргнато ливче), дури и кога тоа се формулира во онаа почетна толстоевска максима: Сите среќни семејства личат едно на друго, секое несреќно семејство е несреќно на свој начин.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не, не сум толку бездушен.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мојот живот е управуван од вашиот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега кога сум толку блиску до тебе, сега кога заедно дишеме, сега кога исто гледаме, сега кога сме едно, сонот умре, а ти остана човек без лице и име.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Така ме викаат другите, ама јас не се согласувам со додавката на моето име, оти мислам не сум толку добар и не ќе бидам добар до колку не им угодам на прекрасниве суштества, што сум ги создал, а нема со кого да играат...
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Јас не сум толку расположена да ви зборувам како што вие би посакувале; значи пишувајќи ви, јас никогаш не сум имала намера да ви зборувам за себе, а уште помалку за моите здравствени проблеми, кои би можеле на најегзактен начин да се квалификуваат како големи здравствени бизарности.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но, јас сум толку презафатена со активности од секаков вид што весниците само бегло ги прелистувам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се разбира, морам да ви речам да со ентузијазам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Зошто сум толку глуп, професоре.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
„Како мислиш, зошто сум толку сигурен“ прашав, збунет од твоето прашање и изненаден дека можеме да се караме за сенешто и покрај тоа што ти не ни знаеше за што точно зборував.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ти ме погледна како да беше тажно тоа што јас никогаш нема да сфатам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Крај нивната плажа тие имаат сплав за пливање и во мојот сон јас пливам кон сплавот, но тој постојано се оддалечува до моментот кога го гледам далеку во водите, а јас сум толку уморна што ако не стигнам до него, ќе се удавам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Колку што ние знаеме,“ рече ти „можеби доживеала свој триумф!“ okno.mk | Margina #32-33 [1996] 186
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„До бога, Џул, тоа е морничаво.“ „Сонував како ти и јас се наоѓаме на плажа и ти ни носиш кренвишли, но си заборавил да земеш сенф, па мораш да се вратиш до трафиката.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тогаш забележувам дека на сплавот се сонча една гола личност, и почнувам да викам „Помош!“, а таа ме погледнува, си ја отстранува косата од лицето и ми подава рака, но иако се давам, мене ми е страв да ја прифатам нејзината рака затоа што личноста е ТАА.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знам дали е нетрпелив или можеби навистина јас сум толку здодевна!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ова навистина сакав да му го кажам на Александар, а и да му го покажам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- А на Васил нема да му го избришеш приборот? - се пошегува тетка Марија, наместо да се навреди, а потоа се сврте кон мене и ми рече, - Знаеш сине, тетка ти Олга мисли дека сум многу нечиста, а не сфаќа дека јас само не сум толку чиста како неа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Овојпат второто преплавување на шолјата врз теписонот беше проследено со неколку безгласни, панични восклици.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Јас сум толку постара од тебе...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Понекогаш ми пречеше што сум толку емпатична, затоа имаше периоди кога се дистанцирав од луѓе зошто ми пречеше постојано да ги впивам туѓите емоции.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Зарем мислиш дека сум толку добра глумица!?
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Дури се чудев зошто сум толку загрижена.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не му беше јасно зошто е така најдобро и зошто сум толку радосна токму поради тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)