Којзнае дали не ќе ѝ текне на нунката така да го крсти?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ќе му текне на Булимана, Амеда, Арслана, а сакам главата на Андона вечер на тарун, и неговите аламани тоа чекаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не дај боже Јоже да се врати љута е Јованка скупо ќе му плати со пензија мала ја остави сама да трпи за леб и посебна салама Таман се посрав, седнав на пача ми текна на вториот Тито од Псача ги мразев и двата, се сетив сетне го пуштив на цеде Тито Пуенте
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Мислиш дека тоа нам ни текна? Не! Тоа му текна на некој друг.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Случајно, ако му текне на народниот непријател да посака да влезе внатре, демек, на неа да се набоди.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сѐ ќе паднело во вода ако на организаторите не им текнало на секоја лубеница, некаде на средината, да и стават по една цреша со боја на трула вишна.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Работи речиси два пати побавно од својот ќелав колега.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Вака, секој може да си го мери времето како што ќе му текне, односно, како што ќе му текне на неговиот часовник, зашто не постои еден, како да речам, повисок мерач на времето според кој жителите би ги уточнувале и своите приватни часовници.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Еее, ко ќе ми текне на лекцијата по Запознавање на Природата дека Македонија е татковина на грозјето!
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Му текнало на Силјана оти така е како што му рекол Аџијата и си отишол на другиот крај на куќата да седи.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Вечерта, како што си вечерале дома, му текнало на Велка за штркот како одел по бразда и како го удрил дедо му со остенот.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Додека на Ване не му текна на најверојатното: - Да не ми го собрал оној Курназ?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Мони извади од кутијата за леб едно меснато, дебело парче бел леб што ѝ го имаше подготвено мајка ѝ за појадок.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Уште кога ми текна на лебот цревата почнаа да ми кркорат од што ми се пријаде.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Сешто може да ти текне на враќање: и дека владетел на планините е она страшило од птица, плус змија ѕвечарка и дива мачка, кое што те посматра со ледените камени очи уште од првата ти стапка по Светлата патека.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)