трага (гл.) - по (предл.)

И тој придојден, до земањето државјанство се плеткаше во политиката и емигрантската организација, но беше среќен кога се ослободи од неа, за конечно да се определи за старите заборавени источни ракописи, да ги толкува нивните тајни, да трага по нивните клучеви.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Една вечер тој му се довери на Чанга дека пишувајќи за козите, трагајќи по бројни податоци за нивното заедништво со луѓето, се надоврзувал на еден свој животен труд за Историјата на балканските империи, во која биле замешани и козите!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга не можеше да одреди каде цели татко, замислено трагајќи по директната врска помеѓу козите и балканските јаничари, па рече, повеќе за себе: – И во сите тешки времиња на Балканот козите секогаш биле со луѓето? – Да – прифати татко ми – козите биле со луѓето во сите тешки времиња на Балканот, пошироко во земјите на Средоземното Море, на Балканот и Далечниот Исток.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој трагаше по вистинските извори, но колку што читаше од своите книги, посебно за козите, толку повеќе се одалечуваше од одговорите на животот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми трагаше по одговор на прашањето зошто ги убиваат козите во некаков проклет балкански затворен круг во кој секогаш се останува на почетокот, во балканската варијанта на апсурдот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Низ тенката есенска магла небото трага по загубените ѕвезди. На брегот расте лековито билје, Патнику.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„А јас велам сонот е она најпрвото што нè придружува, што нѝ шепоти, и трае трае уште…” велел Копаничарот и длабел по месото на дрвото трагал по мечтите, копал по душите.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Слезе на буништето на животот и во правта на разурнатите денови трага по солилото и поилото на осаменоста
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Трагајќи по него, преку изучување на други култури, откривање на други искуства, контактирајќи, се споредува со нив, го осознава доброто, за дознае што е добро а што не - велеше старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Чудесно во неделната отпочинка во сопствената соба- оаза е ретка можноста повторно да трагаме по нашите фиоки, книги, по себе во топлите отисоци на предметите и чувствата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тој ги собирал „шарките и белезите од животот... закачени и виснати како избледени панделки и крпчиња по глоговите, по плотовите“ - речено со зборовите на баба Ристосија од Горно Село - но паралелно со тоа трагал по онаа единствена заедничка приказна на човештвото со која и ја отвора својата книга: „Некаде, некогаш, од некого, бев прочитал и запаметил дека човештвото низ вековите во милион варијанти раскажува ист расказ“ - гласи првата реченица од првиот расказ на книгава (Ноќта спроти Свети Никола).
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Само некои остануваат трагајќи по минатото што ја конструира иднината, на стара безвредна читанка, без цензура... Се пронајде ли?
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Како резултат на таквата состојба истражувачите продолжуваат да трагаат по нови методи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тие побудија интерес кај сите оние читатели кои се интересираат за класично потврдениот расказ, но и за посовремениот расказ, потем кај оние читатели кои трагаат по сложени техники на пишување и на создавање на светот на расказот, такви кои вклучуваат и интертекстуални цитати, асоцијации, алузии и реплики, иронија и интертекстуална иронија, херметични слики на светот, игри со сликите на светот и облици кои ја покажуваат моќта на јазикот на книжевноста да исполни со убавина и со возбуда, истовремено кога исполнува и со зачуденост и недоумица, кога нè обзема со силни чувства, кога нѐ ослободува од чувството дека сме немоќни и осамени, кога доживуваме психичка и морална катарза или прочистување на нашата душа и свест.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Овие третмани трагаат по зголемување на успесите на биомедицинската наука кои моделот на испитување на физичките науки го применуваат на разбирањето на биолошките системи на телото.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Немаше среќа со саканиот. Трагаше по кој знае што и не знам кој е крив за неуспехот на нивната врска.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таа го гледаше својот сопруг како задоцнет балкански Дон Кихот, на кој му се придружил и Татко, или обратно, како со нивните книги, најдени помеѓу Западот и Истокот, со нивните проекти, кои можеа да се сметаат и како утописки според можностите во времето во кое живееја, тие како залудно трагаат по излезот од варварството и идеологијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разбира, овој збор во денешната лингвистика добива некакво значење на употреба само во историска смисла, особено кога се трага по состојбите на старите јазици и се мисли на нивната поврзаност и сродство!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Откако расчистија кои генерални западни идеи му недостигаат на Балканот, а тие беа во книгите на нивните библиотеки, заробени во лавиринт, откако му реферираше на Камилски, Татко според своите источни книги, за лавиринтот според источните монотеистички религии, посебно се задржа на Кабалата: Кабалата уверуваше Татко трага по скриените патишта на мудроста со зближување на зборови со навидум мошне оддалечени значења, споредувајќи ги нумеричките вредности на нивните букви.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски, кој трагаше по издавач, конечно увиде дека никој не беше заинтересиран да го прифати објавувањето на нивното дело.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко имаше уште многу да каже за касметот, да ја продолжи или да ѝ се спротивстави на мислата на Камилски, кој самиот како да забораваше на целта што ја постави на почетокот: да се трага по опасните османизми во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Татко му преостануваше да трага по најкарактеристичните заемки од областа на географијата, временските појави, додека Камилски покажа расположение да ги изнесе најкарактеристичните заемки од областа на градот: архитектурата и урбанизмот, јавните и приватни згради, внатрешното уредување на куќата, трговијата и занаетите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски не беше задоволен од одговорот на Татко, кого, сепак, го сметаше за покомпетентен од себеси и продолжи: Бездруго не ја изуми Книгата на патувањата на знаменитиот патописец Евлија Челебија, кој трагаше по вистината на три континенти во XVII век.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во однос на објаснувањето на овој збор имаше смисла да се трага по неговата суштина, историја и иднина во потрагата со Климент Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски се сети дека Мајка често служеше чај, подготвуван со еден голем и мал ибрик, се со врелата вода од големиот ибрик се попарувал чајот од малиот ибрик и потоа одозгора се истурала количина врела вода, чајот се служел со посебни чашки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ние настојуваме да ги ослободиме зборовите од него...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но колку што навлегуваше во нивната жива и незавршена конотација, тој низ овие зборови како да сакаше да ги дополни балканските историографии, кои и во јазиците во подем на државите- нации гледаа бојно поле.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски сметаше дека трагајќи по ослободувањето на османските зборови од тврдината, ќе ги ослободи и луѓето од затвореноста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мефистофел, кога влегол во библиотеката на Фауст, извикал: Ci-gt le temps! (Овде почива времето!) Но, трагајќи по турцизмите, ние не му ја позајмуваме душата на ѓаволот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Балканизацијата, сфатена како субмисивност пред големиот свет и големите сили, не е ништо друго туку јаничарење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Само неговата балканска оставина содржи седум илјади страници во седум томови, на којашто ѝ посветил дваесет години од својот живот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со денови трагаа по речници на турцизмите и османизмите во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овие балкански писатели, кои се прославија во светот, суверено излегуваа од хоризонтите на пристрасните национални историографии, трагаа по исчезнатото османско време, кое не беше обележано како европското, со духовните, културни, уметнички и филозофски векови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски предложи тој да трага по заемките на фауната во балканските јазици: дивите и домашни животни, птиците, рибите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше зачуден трагајќи по речниците колку многу турцизми се употребувале, но и натаму се употребуваат во балканските јазици за означување разни садови, како: бардак, барде, вид лонче кое служи за пиење вода (од турски bardak); ибрик, поголем бакарен сад за вода со посебно извиен тесен отвор, се употребувал уште како сад за масло и како сад во кој се топли вода, како и за варење кафе и чај.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека изборот на (безопасните) балкански ориентализми што го правеше со Климент Камилски, ќе можеше, покрај другото, да послужи за показ на балканските ориенталисти и балканолози да трагаат по тоталитетот на балканскиот историски процес што нему тешко му успеваше во неговата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Трагајќи по сопствениот идентитет, тие ќе дојдат до извонредно актуелни сознанија дека јаничарството, како вид на одродување, и денес воопшто не е мртво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, за разлика од Камилски, го поврзуваа други асоцијации и идеи со тврдината, која ја имаше постојано пред своите очи кога беше на чардакот, најчесто со своите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Махмуд Дарвиш не му се обраќа во своето пеење само на палестинскиот народ, распнат на четирите страни на светот, туку се обраќа и на меморијата на еврејскиот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој трага по песната- катарза, која ги повикува и едните и другите, во обединувачката меморија, за да запрат масакрите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се определив, во оваа потрага по лавиринтите на сеќавањето позасилено да трагам по јунаците Картагинци, кои си ја наложуваа мисијата да бидат еден вид спасители на судбините на малите народи пред големите, во меандрите на власта и минливоста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога останува стеблото без плодови, неблагодарните луѓе (алузија на придружбата) заминуваат. Трагаат по друго стебло.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во татковите книги со години трагав по спомените од неговото цариградско време.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеби ќе го најде за миг во катедралната црква Света Софија, по речиси три децении од првото доаѓање на бреговите на Езерото, ќе трага по клучот на бравата на слободата, ќе ја најде отворена вратата на катедралната црква Света Софија, во храмот таа ноќ престорен во поетски храм на добрината и толерантноста на поворката избрани поети од светот на Езерото, татковина на животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Незавршената таткова книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите стана силен поттик не само да ги надополнам нејзините незавршени страници, туку да трагам по нејзините отворени, нерешени прашања, посебно во однос на власта, владеењето, конверзиите поврзани со инквизицијата и другите историски процеси, погромите, језуитизмот, реформите и нивното отсуство, како основни извори на бројните судири во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога Махмуд Дарвиш ќе пее од затворот со голема носталгија за топлото лепче и кафето од рацете на својата мајка, тој го изразува големиот трагизам на својот егзил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога многу, многу години, по татковото исчезнување, трагав по неговите наследени книги, со различни писма, ја барав неговата цариградска диплома, најдов повеќе потврди за нејзиното постоење, но самата диплома не ја открив никогаш, како и сите тајни во самата наследена таткова тишина, можеби задржана меѓу две непознати книги во неговата библиотека.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој ги продолжува татковите илузии, во соочувањето со новите налети на балканската историја во двете последни декади на XX век, кога пишувајќи трага по патот на враќањето од егзил, односно пристанува во дотогаш земјата без враќање Албанија, по падот на сталинизмот и енверизмот, односно последниот бастион на комунизмот на Балканот и во Европа, го остварува сонуваното враќање, како почесен граѓанин на родниот Подградец, на брегот на Охридското Езеро, во Албанија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мене ми преостануваше да трагам по татковата визија за власта во последната четвртина на XX век кога него повеќе го немаше, а неговите книги го одржуваа неговото присуство во мојата свест... I Пишувам за да отворам дамна затворена врата, за да минам граница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неговата поезија трага по светлината на надежта. Таа може да ги размести кандилцата во мракот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Никогаш нашиот егзил нема да биде залуден, пееше Дарвиш, по својот полвековен егзил, за вечното враќање дома на Палестинците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На синот- наратор, кој ја наследи татковата библиотека, враќајќи се од своите дипломатски мисии, како амбасадор на двете држави кои во голем дел го обележаа животот на бегалското семејство - Југославија и Македонија, кои го ширеа кругот на семејниот егзил, продолжи да трага по преостанатите тајни во татковата библиотека, кои не можеше да ги провери во животот, посебно обземен од наследената таткова опсесија да трага по тајните на владеењето, за кои балканската историја нудеше безброј искуства.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Да се урне Картагина! Се обидував во своите мисли да трагам по универзалноста на оваа метафора.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Полицијата на мислите трага по нив и ги уништува, речиси со истата брзина со која ние ги препечатуваме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мајка, кога готвеше тикуш или пиле, сета се внесуваше, трагаше по крајните вкусови.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога се трага по историјата на малкуте Мајкини пролеани и многуте задржани солзи, во бегалскиот живот на семејството, мора да се рече дека тие се дополнуваа и со историјата на Татковите, речиси непролеани солзи во долгиот брачен живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, од ден на ден, трагајќи по тајните на Татковата библиотека којашто го претставуваше јасно тестаментот за семејството за идните времиња на Балканот, разбрав дека беше неостварлива замислата да се пишува за Татко без Мајкиното полвековно присуство во неговиот живот…
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во ритамот на некои народни ора се крие ритамот на минувањата на границата, со бавни, тешки чекори, а друг­пат, низ полифониската песна, гласовите трагаат по излез и по хармонија во лавиринтот на границите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Трагала по најпогодното за својата внука Ервехе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И така, јас повеќе морав да трагам по фрагментите на молкот од Мајкиниот живот отколку по зборовите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А ние децата, и натаму во нашите соништа трагавме по можниот пристан на нашиот загубен чун, кога стариот капетан му се враќаше на вечното Езеро, трагавме по можноста да го пронајдеме патот на јагулите, да стасаме до Америка пред нив или по нив. Секој со својата среќа…
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И така од колено на колено, секој август, рибарите постојано гледаат кон небото, трагаат по најмалото облаче, го фиксираат со погледите, се мери температурата под сенка, на секое дожде му се открива значењето во идната година.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Додека го слушаше својот учен пријател како со чудесна точност ја изнесуваше природната сага на јагулите, Татко не престануваше да трага по нови моменти во согласието меѓу движењето на своето семејство и патот на јагулите: „Зар коските на јагулите, по херојското патување, по љубовната обновувачка екстаза не се стопуваат, исчезнуваат на едно место?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тој речиси алхемиски трагаше по ова семејно враќање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Не откривајќи излез за својата утописка замисла, уверливи модели во човекот и неговата историја, тој се препушти во времето на фашизмот и сталинизмот, да трага по спасоносниот пат на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ова беше доволно Татко да не ја напушти идејата и понатаму да трага по излез следејќи го патот на јагулите низ родната земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Убаво рековте: ние навистина трагаме по невиност ослободена од предрасуди.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кажи ми, што се случува со неа кога ќе ја исмеат, продолжував да трагам по одговорот злоупотребувајќи ги не само зборовите туку и мислите на Јана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Кога зборувавме за онаа твоја идеја за другото време што не знам од која причина ја спомна и како моја , ги спомна и тие други нешта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не разбирам - реков. - Мислам на тоа колку сме млади и што сѐ може да си понуди младоста трагајќи по задоволства.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ништо необично. Човеков трага по заборавеното сако!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој, имено, предлага насловот на Прустовото ремек-дело, наместо „Во потрага по изгубеното време“, да се измени во „По трагите на (трагајќи по) загубеното време“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Васј, осамените постојано трагаат по вратата што треба да ги изведе надвор, но таа работа тешко оди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мајка тврдеше дека Татко ѝ се доверувал дека цел живот во библиотеката, трагал по магичниот редослед на читањето кој ги покажувал среќните излези за семејството, одговорите на големите прашања на егзистенцијата, во кои било вклучено и прашањето на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Уште во овој чудесен град на Босфорот, во неговата развиорена младешка свест зачна идејата на животот да трага по семејната историја и како Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Трагајќи по своите, по целото семејство, пресечено на повеќе делови од границата, сакатено од диктатурата, во ова мое тажно враќање, не престануваат да ме влечат по музеите на нивните илузии и алузии, по соц-реалистички претстави со гротескни пораки, до последното умртвување на душата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)