Прудолу по сената бувот се истркалува пред нозете на Васила и на Карамана, и двајцата го гледаат заплашени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
ИВАН: Прости. Не мислев да те навредам. (Трга накај неа. Очевидно е дека сака да го поправи тоа што го згрешил.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Максим повторно го зема со секирчето, потоа со сечилото на секирчето го трга накај себе и го истуркува од седелката.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)