тргува (гл.) - со (предл.)

Татко имаше во својата библиотека повеќе книги кои се однесуваа на Евреите и еврејството, беше обземен од нивниот повеќемилениумски егзил, од нивните апокалиптични страдања, посебно од инквизицијата, холокаустот и невините повеќемилионски жртви во концентрациските логори на смртта.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тргувале со Цариград, Дубровник и Венеција, градејќи го најживиот и подвижен мост на западниот и источниот свет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ако се однесува на нациите, оваа разлика би значела дека нациите можат само да заплашуваат други нации и „една од желбите“ на моќната нација „е да тргува со слабостите на остатокот од светот“ - фраза која има чудни резонанци во денешните денови на таканаречениот - нов поредок на светот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Имотот го оставив на една агенција која тргува со недвижнини, за да се продаде.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Извесни пуританистички влади донесуваат крајно ригорозни закони против трговијата со наркотици, а истити тие влади тргуваат со наркотици.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Милан и Пандил од Монастир тераа кожи, а Стојмен Доковски од Меглен, тргуваше со памук и со тутун. Имаше и други.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
По волната одам каде што се стадата. Си чул, белки, ние тргуваме со восок и со волна. Ја носиме по Виа Игнатиа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Едни ги собуле чевлите да ги крпат, други тргуваат со лични спомени.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сме во Среден Век, па да тргува со тебе! Се прививаш: Мора да биде така. ***
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Јаков со змии во косата, свет дух во очите, Јаков што пие роса и јаде див мед, ја маѓепса Кристина која можеше да заведе било кој конзул, зборува француски и грчки како мајчин, Кристина која везе ѓерѓев и јаде од сребро, а татко ѝ тргува со камили по Африка и Азија.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Контрабандата се разви на мртво, се тргуваше со сѐ што ќе се најдеше од петлица до игла.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Така тој почна да тргува со маката на луѓето . . .
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)