За да кажеш: „Светот е без Бога“, зарем не треба прво да го познаваш целиот свет, да ја испиташ сета вселена со сите нејзини сонца и ѕвезди, историите на сите времиња, да го поминеш сиот простор и сето време?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А за да може човек да ги ползува резултатите од својот труд, треба прво да се потруди.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За да ме спасиш мене, треба прво ластовицата да ја спасиш! – доби одговор од старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
А сега ако речеше нешто можеше да стане и кулачки елемент, и ситносопственик, и малограѓанска стихија, а таа врата е многу широка за влегување, но за да се излезе од неа би требало прво да знаеш да се провлечеш низ иглени уши.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Малку не ми е јасно, но знам дека е така: на народот треба да му го направиш ќеифот, ама за да го отераш во ќеифот треба прво по глава да го удриш.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Којзнае што треба попрво да веруваш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)