„Тоа е, дошло, ќе се трае", си велеше Стале и гледаше како над сите момци стои отец Арсенија и само да трепне со левото око сите на нога се наоѓаа, Ништо не работи тој отец, им заповеда на сите и крка ли крка одделно од момците, во своето одајче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Скоро секој миг ќе се покаже по еден столб низ предното стакло од автомобилот и додека трепнеш со очи тој веќе е назад.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Знам и колку пати трепна со очите, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)