Во водата една медуза си трие очите насолзени од многу сол и се мачи да го утврди растојанието од старата до новата болка.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Трубачот како да се буди од летаргија: полека ја крева главата ги трие очите, станува од местото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Многумина веќе ги триеја очите и беа готови за перница, а Рада беше час главна, час само статист во претставата на Долгиот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас, со прво, не знам кај сум и ги тријам очите да ми се расчисти.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги тријам очите, што се вели, и на своите очи не им верувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Господе, да не сонувам, си велам, и ги тријам очите, ги жулам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го имате веројатно почувствувано тој вид затскриеност: како кога се преправате дека не ја забележувате бубачката што ви лази по најчувствителното место на лицето само за да им го наметнете на присутните впечатокот за својата отсутност.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Најпрвин, кога наближив, почна да си ги трие очите како да настојува да ги ослободи од некоја згусната темнина, или од привидение а потоа сосема неочекувано се нагрна со старата сива наметка на рамнодушност, дури и на отсутност.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Се испитувате, си ги триете очите. Гледате и со вас не е нешто како што треба и вам ви влегла водата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Знам, вели Јоше Свирачот, ама што ќе стане со гајдата, и што ќе стане со мене без неа, вели, и ги трие очите со дланките. Се брише опакурака.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)