турка (гл.) - куп (имн.)

Овие попречни штичиња се ковани за!... ја фаќа со своите силни раце, ја влечи на кај себе, а таа се оттурнува од ѕидот, го турка купот шут лево и десно и тргнува по него.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)