„Го видов“, реков со игли во вилиците. „Го виде - каде?“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Натрупан од селаните, убиен, како што беше бил толчен и убиен со камења мојот далечен предок Никола Поцо.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Купив друг и него јас самиот, без да сакам, го убив со пушката дури се одмарав на патот за Лева Река.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Таа го уби со културен шок.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Да го гледаш и да го молиш и да те моли и двајцата раце сте престорени само да молите нешто да молите Дур да слета морна пеперутка и да те гушка и ти да ја мачиш и ти да ја убиеш со едно молчење на сите камења брат да им бидеш и да гледаш како нестануваш полека кожата како ја пробиваш од себе во попладнето од попладнето во припекот како се сокриваш и пак легнат точно кај што си да се најдуваш и да молчиш.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
„Го видов коњот што сакавте да го убиете со секири и со колови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се колнам во верата, совеста и честа дека ќе работам на ослободувањето на духот со сите мои сили и средства и дека никогаш нема да ги предадам тајните на револуционерното дело, а ако тоа го сторам, да бидам убиен со овој револвер или со оваа кама што ги бацувам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Полуден од бес, Џ ги уби со тапа тесла и ги исечка на парчиња.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)