удира (гл.) - тој (зам.)

Тики: Зошто?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: Сè си мислам дека како луѓе имаа некаква заразна болест.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Слушаш? – удира тој со лажичката, час тивко, час погласно, само за миг прекинува и одгласот се разлева, трепери во воздухот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- На извршување! - удира тој нога од нога, тапка со тешките чизми врз замрзнатата земја, крие лице од студениот ветер, и свртува грб на лапавицата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)