фати (гл.) - угоре (прил.)

Но тој не забележа. Беше веќе фатил угоре.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И потем фати угоре по карпата, низ текстот, низ сочинението, оти освојувањето на сочинението е качување по гора, освојување на врв најизвишен, врвен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)