царува (гл.) - темнина (имн.)

Во долот каде сѐ уште царуваше темнината, одекнуваше завивањето на ветерот кој сакаше нема да ја растера од тука, истовремено известувајќи ги сите божји суштества, дека се случило долго очекуваното зло, но и дека зародишот на љубовта паралелно се случи.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во далечината хоризонтот озгледаше како излез од некој студен безживотен подземен свет во кој царува темнината.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)