цвили (гл.) - и (сврз.)

Само цвилам и вртам натесно со главата, го касам до кај што можам да досегнам. Борба за живот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Луција цвилејќи и кршејќи ги ноктите го гребеше и го гризеше штитот на таинствениот мајчин фустан.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)