чита (гл.) - гласно (прил.)

„Читај гласно. Така е најдобро. Така ќе можеш да ми објаснуваш патем.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се случуваше Мајка, додека запираше врз овие обележани пасажи, да ги чита гласно, а потем да зборува со некого, во сржта на својата самота, кога најмногу веруваше дека Татко е крај неа... XLI Мајкините доаѓања во мојот дом беа најубавите мигови во мојот живот, во животот на моето семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Јас читам гласно: Патнику жеден, богат или беден, оваа вода, чиста е, се пие, напиј се, наздравје нека ти е Мирчо од с. Брегово
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Јас читам гласно: Патнику жеден, богат или беден, оваа вода, чиста е, се пие, напиј се, на здравје нека ти е Мирчо од с. Брегово.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Читај“, викна Марко Проказник. „Читај гласно од оваа библиска книга околу нас. И соблекувај се.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Татко го зеде Куранот. Го отвори потамина, и почна да чита гласно една од сурите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)