чувствува (гл.) - празен (прид.)

Се чувствуваме празни, разочарани, сиромашни. Молчиме...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но има луѓе кои чувствуваат дека се празни, а тоа не е празнина што може да се исполни со нешто; тие се чувствуваат празни како во нив да има пустош, пустош во која ништо не може да се насели.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Легна, иако не му се спиеше, легна зашто не знаеше што да прави, зашто се чувствуваше празен, опустошен, зашто во ништо веќе не можеше да верува.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нив ги измачува, ги боли таа празнина, тие очајнички сакаат таа празнина да ја исполнат, ама и ужасно се плашат од стварноста која може да ја исполни празнината, затоа што стварноста ја доживуваат како стравична закана, како нешто што ќе го поништи нивното празно Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Чувствувам празна надеж, гнила химера, чувствувам како телово ми гори во инферно, тонам во празнина, кавитација, длабока шуплина, го достигнав врвот а се чувствувам осамено, зошто со мене ја понесов омразата, злобна пизма, не сонувам и полека умирам на осамениот врв на вечноста.”
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се будам во солзи и пот, оваа ужасно потресна слика која ја рефлектира мојава душа ја шатирав, ја исенчив и ја покрив со бело кадифе, но во полноќната тишина сѐ уште ја слушам исповетта на убиецот на моите чувства: „Се плашам од тоа што сум, од огнот чии пламен се чувствата и мислите кои водат битка во мојава душа, која гребе по ѕидовите на сопственото тело.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)