чуе (гл.) - ли (чест.)

— Ами сте чуле ли, мори слепелници? — праша Димана Шојкарова, небарем којзнае каква новина открива.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бојана прва почна: — Море, сте чуле ли, жени? Илко Сукала довел невеста, мори!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Фак, тунел. Тек сега ништо не гледам! Како се вика на руски „сте чуле ли вие за сијалица“?
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Кога се увери дека никој ни ќе види и ни ќе чуе, Србин рече: - Чу ли за в недела?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Чувте ли? – и тропна со ногата топорејќи им се како на мачиња.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Штом влеговме во уличката зад црквената авлија, јас го запрев Килета: - Чу ли што зборуваат луѓето? - го прашав.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
ЗАФИР: Немам верба во Уредот...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ела ти, бре Стојане! Само гледај од секој да скусиш, десетина драма! Чу ли? (Стојан го заменува Зафира).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Чуеш ли, реков. Часовникот застана. Се тресев и самиот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Си чул ли некогаш за Јохан Гутемберг, еден германски златар? Не си чул, сигурно.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Чувте ли, луѓе, што рече ибн Бајко ефенди?“ И се насмевна недугаво.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- А, си чул ли за странците, а? - праша. - Да. Шумарот кажа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А си чула ли - ми велат дека кај нас гостува ДИЏЕЈ познат Појди флаери се делат па веќе целиот град дозна Ги прашав: Што мислите колку човек знаење треба да има за пирамида да направи една?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Јас сум Нероден Петко! Чувте ли вие, напернати глави!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сте чуле ли за Дардаванија, татковината на снежните џуџиња? Секако, не.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Мили мои, чувте ли?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сте чуле ли за стрико Благоја од Пелинце, за оној добродушен човек што умре пред две години околу Водици?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Пш...пш... чувте ли што му се случило на Фигаро? Пш...пш...
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Чувте ли, - сврескува Зоки кон големите деца. – И јас сум храбар!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Не чу ли нешто? – ја праша Бошко жена си.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)