И додека пред три години го гледав во далечината приближувањето на Галеб, тој во далечината ми се виде токму како птица, која доближувајќи се до брегот ги шири своите крилја, се престорува во лаѓа, па во голем бел брод.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На полјанката каде растеа имаа простор да раснат и да ги шират своите гранки.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Цветот се повеќе ги шири своите латици, ножот сигурно патува во мека врелост и од соковите на еден живот црвен е до своето грло.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На полјанката каде растеа имаа простор да раснат и да ги шират своите гранки.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Фасадите потпукнуваат почесна стрелба, ги шират своите цврсти ѕидови... минуваат купишта луѓе, креатури од далечните ѕвезди, виолетови каскади... продираат во ѕидовите, заканувајќи се тонат во асфалтот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Бидејќи немале и не сакале да имаат врска со ЦК во Солун, бидејќи не се мешале во работите на Организацијата и не се обидувале да ја шират својата идеологија и својот начин на борба меѓу обесправеното население, гемиџиите сметале дека Иван Гарванов нема никакво право и основа да им се наложува.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)