шмука (гл.) - и (сврз.)

Но тој сосема ја изненади кога бргу, со само еден потег, ѝ ја отпетла кошулата, се наведна, ја пикна главата внатре и почна да ја бакнува, да ја шмука и да ја гризе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И почнуваме: Васе до мене делка некаква прскалка што шмука и исфрла вода.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)