Еднаш те љубев со затворена уста... те гледав со затворени очи... толку силно, толку темно... но доволно за да не те загубам во мракот..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Не си сам кога си сам. Сам си кога не си
во конакот,
оти во меѓувреме
келиите се изѕидале ко сотки
една до друга;
- многу нешта ти се растајнуваат
од што душата ти е чиста,
од што толкуваш со вера
и љубиш со вера…
……………………………….
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)