Вас ве знам. Ве гледам секој ден. Исти сте.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Тие израснуваат од контекстот на дијалогот, и секое од нив треба да биде чувствително усогласено со одговорите на претходните прашања. (а) • Ако јас бев набљудувач на вашиот живот кога вие бевте помлад, што мислите дека би можел да посведочам во прилог на подоброто разбирање за тоа како сте успеале да го постигнете она што неодамна го постигнавте? • Што мислите дека ова мене ми кажува за тоа што сте сакале во вашиот живот, и што сте се обидувале да постигнете? • Што мислите дека би можело ова да ми открие за она што за вас е највредно? • Ако успеете да го задржите ова знаење за тоа кои луѓе ви се најблиски во текот на следните една или две недели, како би можело тоа да се одрази на вашиот начин на живеење? (б) • Од сите луѓе коишто ве знаат, кој би бил најмалку изненаден со тоа што сте го преземале овој чекор на соочување со проблемите на вашиот живот? • Што можат тие да посведочат дека сте правеле, во изминатиот период, што би им овозможило да претпостават дека вие би можеле да преземете ваков чекор во овој момент од вашиот живот? • Што мислите дека ова им кажувало, во тоа време, за вашите способности? • Што би можеле тие да претпостават за вашите цели со преземањето на ваква акција во овој момент од животот? okno.mk | Margina #4-5 [1994] 53 • Кои активности би си ги довериле себеси, земајќи го предвид она што во овој момент го знаете за себе? (в) • Би сакал да ги разберам основите на овие постигнувања.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се разбира, овие прашања не се поставуваат нагло и без внимание.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- Значи останува само јас да се сетам од каде ве знам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ги фрливте опинците и скокнавте во чевли. Ве знам по одот. Ве глоцка суровата кожа, но трпите. Само да се претопите, би газеле и на клинци.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Не. Вас ве знам. Мислам дека тоа име ме има потсетено токму на вас, но да ме убиете сега не можам да се сетам“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
ПОЦКО: Ама како да си адиме! При кум, без кум...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: А, вас дури и кучињата ве знаат, та најмногу ве лаат.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ќе ни потурат, ќе ни го подаваат самоделскиот сапун в раце и ќе ни велат: — Мори, ве знаат од дома?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Елен Лејбовиц
Frjus le 27 mai 2001,
Monsieur,
Comment vous dire ma confusion devant ce que je considre comme beaucoup de lgrеt et dimрrvоуаnсе de ma part? Lаdmirаtiоn ѕinсrе que minѕрirеnt vos livres et, mmе si elle ѕассоmраgnе dunе grande ignorance, la sympathie tout aussi ѕinсrе que minѕрirе votre pays (je devrais dire vos pays) mоnt еntrаnе dans une aventure, je mеn rends compte maintenant, о je ne serai jamais la hanteur du rlе que vous semblez vouloir me donner.
Je ne suis dј pas assez disponible pour vous parler de vous comme je le souhaiterais; donc, en vous сrivаnt, je nаi jamais eu lintеntiоn de vous parler de moi, et encore moins de mes рrоblmеѕ de ѕаnt, quil serait plus exact de qualifier de grаndеѕ bizarreries de ѕаnt. Pour mon entourage ју fais allusion avec humour, parce quеn effet il y a l, mаlgr tout, quelque chose dаѕѕеz comique, et puis ce nеѕt pas la peine dеn rajouter en se lamentant. Mais vous je ne sais comment en parler. Je rѕumеrаi en disant que ces bizarreries de ѕаnt mоbligеnt mener une existence ехtrmеmеnt rеtirе, quasi monacale, et limiter mes relations avec le monde ехtriеur au strict indispensable. Je ne vous en dirai pas plus, sauf que si vous veniez en France, il me serait certainement impossible de vous rencontrer.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И доколку (по некое чудо во кое јас вооршто не верувам) ова писмо му направило и најмал впечаток, ми се чини дека во тој случај би требало вам да ви се обрати бидејќи ве знае, а не мене која за него сум совршено непозната.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Јас пак Митеран не го знам, ама вас ве знам. Ај на здравје.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Море, кој не ве знае само зијан ќе биде.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)