ве (зам.) - потсети (гл.)

Ви мавтам од северната страна, Од студенилото на ноќта, Од сињакот на мислата За да ве потсетам на дребулиите Стаени во ниско.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
И тебе и сите вас ќе ве потсетам: Јaс, чедо на народот на Грција и борец на Демократската армија на Грција, се колнам дека ќе се борам со пушка в рака, ќе ја пролеам мојата крв и ќе го дадам мојот живот за да го истерам од мојата татковина и последниот странски окупатор.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но дозволете ми да ве потсетам дека оваа мистериозна моќ и оваа двојна персоналност се замислени да произлезат чисто како консеквенца на меморизирање а потоа автоматизирање на група симболи и правила за нивно манипулирање (попрво одошто како консеквенца на сексуални злоупотреби во младоста или хистерична персоналност кои што се нормални причини за безредието на повеќекратната персоналност)!
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Можеби оваа изјава вешто ве потсети на некоја епизода од серијалот „Зад границите на возможното“, но фактот дека ваквите ситуации ги решавав со селотејп и парче хартија, неочекувано брзо ме ослободи од тешкиот глобален товар врз спорниот патоказ.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Значи, пред да почнеме, да ве потсетам уште еднаш, се викам Ричард, само не сум сигурен дали сум првородениот на мајка или бев втор, трет или четврти дојден на свет (а може имаше и некој друг после мене).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Се чуди од каде ви е информацијата дека ѓерданот и е одземен со единствена намера нашиот виден раководител да и го подари на својата секретарка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа должен сум да ве потсетам дека другарката Цвета Басотова тврди оти многу ретко го носела тој ѓердан.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Би ве потсетил, господару, на она што еднаш го рековте: „ние четворицата - и Дипигус, се разбира - сме како четири запченици од кои секој се забодува во оној другиот”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И уште една важна работа: апсолутно инџ), „техно” (Т. Лири)... сме свесни за лекторско-коректорската несовршеност Оваа дескрипција ви ја на Маргина (меѓу посериозните нешта, на пример, е неускладеноста на виртуелно и виртуално), но се пот­турнуваме под нос само обидуваме, во рамките на нашите можности, јазикот на за да ве потсети: власта Маргина сепак да биде еден убав, урбан, современ и ви е на дофат на раката, лексички комплексен македонски јазик. само треба да се грабне!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Зарем навистина и јас и Пајо треба да ве напуштиме?!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
ЌЕ ВЕ ПОТСЕТАМ, добри мои, на една мошне позната народна приказна во која се прикажува како мечката и човекот станале пријатели.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А јас, добри мои, би ве потсетил на најубавиот подарок што сте должни да ѝ го подарите на својата мајка, подарок што најмногу ќе ја весели и ќе ја радува.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ќе ве потсетам на една приказна.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сакам да ве потсетам на нешто, добри мои.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
ДОБРИ МОИ, Сакам да ве потсетам на една народна приказна, на една мудра порака.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сакам да ве потсетам, добри мои, на една убава, но од поодамна заборавена пионерска дејност.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
3. Во овој манастир, во почетокот на XIX век игумен бил Кирил Пејчиновиќ, македонски преродбеник, да ве потсетам, гробот му е во Лешочкиот манастир кај Тетово.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)