Можеме со мака да ве прифатиме. Вие пак сте нагрвалиле сосе козите...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мислевте ќе ве прифати нов свет, негибнат од инфективните раце на цивилизацијата, а завршивте како чорба на ритуалната трпеза на дивото племе Њам-Њам. – избезумен се врти кон брат му – Беднику, зарем не сфаќаш.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Опасноста токму се наоѓа во задоволувањето на непосредната публика, која е околу вас, и ве прима, ве прифаќа, ви овозможува успех и сето друго.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)