ви (зам.) - зема (гл.)

— Не ви земам за билетот, вели и ми ги враќа парите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Вистина, татко, и вие браќа селани, им рекол Силјан, ама за приказна е мојава работа што бев дури во долна земја или штркова земја кај што човек досега не пошол и не ќе појде, и да ми верувате оти не е чаре да ве лажам јас, чунки не ќе ви земам нешто да си кладам в ќесе, за да не поверувате за здраво.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Туку кога не сте при татко и мајка, така ќе ви земаат мера”.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)