Во таа смисла убаво вели Кристијансен (Christijansen): “крајната цел на уметничката замисла не е да ги забавува нашите сетила.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И можеби заради убавите лилии Ропотамо ги забавува своите води бргу да не се вливаат во Црно Море.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Меѓутоа некако се чувствував како да сум тука за да ги забавувам и да го пополнувам времето.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Густата жега ги забавува движењата. Ја водам маската, тетеравејќи се со нагазените и испотени патики.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И ѝ раскажа на Луција за случката со мотоциклот, онаа со возењето на едно тркало, но ѝ раскажа и за онаа ноќ кога јас ги забавував девојките качувајќи се на скала што не е потпрена на ништо; таа не веруваше, се смееше, се држеше за челото и велеше: „О, не, па тоа не е возможно! Не, не тоа никако не може да биде!“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Марија потрча, но колку наближуваше до него, толку ги забавуваше чекорите...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Брат ми Ристо и сестра ми Лена заедно со снаата имаа маса негде во задниот дел на салата, а ние учениците ги забавувавме гостите со рецитации и хорски песни.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Никој не покажа некоја вистинска загриженост, а повеќето само го запаметија тоа како прикаска со која домашните или соговорниците ќе ги забавуваат тие дена.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)