ги (зам.) - заглуши (гл.)

Пукотот му ги заглуши учите, го зашемети.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Пукотот му ги заглуши ушите, го зашемети. Меѓутоа, бикот стоеше. Не паѓаше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Нив можат да ги предизвикаат само театарски адоранти налик на оние што ги истакнувале вредностите на пиесата на Виктор Иго „Ернани“, што го исвиркале „Галеб“ на Чехов, што со стиснати тупаници му се заканувале на Мерхолд оти им го упропастил Гогољевиот „Ревизор“ или, пак, налик на оние кои извиците „Браво“ од задоволната публика ги заглушиле со силни свирежи упатени кон тенорот Роберто Алања по завршувањето на романсата на Радамес од операта на Верди, „Аида“, изведена во Миланската скала.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Располагаме само со некои брдски топчиња, колку да ти ги заглушат ушите...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Зар не го слушаш, вели Карољ, ушите ќе ти ги заглуши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Наскоро ги заглушува останатите звуци.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Они се божилак, они се прснати капки од врв на земјата па за облаците врзани. He ќе ги заглушат во мене нивните стапки ветровите кон заборав забрзани.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
А веста, колку и таена под зглавје или под јазик, одекнуваше во оваа долина меѓу ридовите како гром од ведро небо што се умножува во ушите додека не ги заглуши.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)