Навистина е штета што толку многу луѓе размислуваат на овој начин, откако површинската карактеризација на она што Rychlack го нарекува „механичка психологија” ги засенува фундаменталните разлики помеѓу модерната AI и (на пример) кибернетиката и невронското моделирање, врз коишто навистина може тој критицизам да се примени.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Се строиме пред вратата, а реденицата не личи на ништо: Васе свиркаи потскока на едната нога; Танас со парче огледало им ги засенува очите на девојчињата; Митре со стапче им ги вади капите на оние што се пред него; Калчо седи на прагот пред влезот, рошка низ торбето, па се чуди небаре нешто заборавил.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Доминантно самопонижувачко раскажување би можело да ги засени другите настани кои во себе носат поголема можност за разрешување на проблемот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сè што влезе во неа остана запишано како моја официјална приказна, која ги засенува сите други можни сеќавања што можеби сум ги имал.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И ништо не ги засени убаво поминатите години на Етхем-паша.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се строиме пред вратата, а редицата не личи на ништо: Васе свирка и потскокнува на една нога, Танас со парче огледало им ги засенува очите на девојчињата, Стојче со стапче им ги вади капите на оние што се пред него, Калчо седи на прагот пред влезот, рошка низ торбето, па се чуди како божем нешто да заборавил.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)