ги (зам.) - испере (гл.)

И така, откако не исчистија со топла вода и сапун и валканите пљачки ни ги попарија и ги испраа, и откако не дооблекоа и добро не нахранија, по топли и средени куќи не сместија, тогаш почнавме да се пребројуваме, да прашуваме и препрашуваме за живи и загинати, за сакати и изгубени, и се собиравме на оплакување, на помен и намнисување во тие куќи напуштени, од кои, како што се зборуваше, ги беа истерале Германците.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Излезе еден другар, потоа јас, а по мене речиси сите излегоа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тогаш ни се обратија со овие зборови: А вие, наместо да ги исперете и закрпите партизаните, вие пукате!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не оставам и пелените да му ги исперат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Трагите и локвите крв ги покри снегот и бури од дождови ги испраа и ги однесоа во неврат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Овчар бил. Еден ден, кога му дошол редот, другарите ги скорнале овците, а тој останал на бачило да го премести трлото, да ги измие каците, да ги испере цедилата и да стори сѐ што требало за да можат вечерата, кога ќе ги измолзат овците, да го спастрат млекото.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Попушти конецот по рабовите и таа не се обиде да ги презашие, туку ги испра, ги исуши и свиткувајќи ги во неколку дипли, ги стави најдолу во големиот сандук.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)