Затоа ми се чинеше дека сите се трудат да ги криват лицата како да се од немите филмови на подземното кино Аполо.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие разговараат тивко, се плескаат по чело, мавтаат со големите рацеи чудо ги криват лицата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Животот ги шамари од сите страни, ја изневеруваат среќата и за сопствените грешки ги криват другите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Само како ги отвораме очите, како ги кривиме устите и колку пот се одлева од нас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)