Кога работодавачот вработува работници по пат на јавен оглас, е должен во јавниот оглас да ги наведе условите што се бараат за вршење на работата, рокот за пријавување, кој не смее да биде пократок од пет работни дена и рокот во кој работодавачот по истекот на рокот за пријавување ќе изврши избор, доколку со друг закон поинаку не е определено.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако тужениот го оспорува тужбеното барање, во одговорот на тужбата е тужениот е должен да ги наведе фактите врз кои ги заснова своите наводи и доказите со кои се утврдуваат тие факти.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во јавна установа, јавно претпријатие и друго правно лице што врши дејност на јавна служба, орган на државната управа и орган на единицата на локалната самоуправа – потреба од работник се обезбедува со објавување на јавен оглас во најмалку два дневни весника од кои најмалку во по еден од весниците што се издаваат на македонски јазик и во весниците што се издаваат на јазикот што го зборуваат најмалку 20% од граѓаните кои зборуваат службен јазик различен од македонскиот јазик (чл. 22, ст.1 и 3 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Судот е должен, во поканата, да го предупреди тужениот на правните последици од недавање на писмен одговор на тужбата во определениот рок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со поканата со која се доставува тужбата, тужениот ќе се предупреди дека е должен да даде писмен одговор на тужбата во рок што ќе го определи судот, кој не може да биде пократок од 15 дена, ниту подолг од 30 дена од денот на приемот на тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Странката е должна, во барањето, определено да ги наведе трошоците за кои бара надоместок (чл. 158, ст.1-2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За надоместок на трошоците одлучува судот на определено барање од странката – без расправање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За кратко време ги наведува Расел и Мур да постапуваат со него како со интелектуално рамен на нив.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Фреге го советувал да работи под менторство на Бертранд Расел, па Витгенштајн поминува пет семестри на Тринити колеџот во Кембриџ во текот на 1912-13 година.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Џоан ги наведува следните примери: Пациентите се смеат и се мангупираат кога ќе утврдат дека лекарот којшто тврди дека ќе им помогне всушност тоа не го сака или не може.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
За да ги наведете на тоа, морате да ги сакате.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Училиштето мора да ги наведе децата да мислат на оној начин на којшто сака училиштето.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Затоа и тиа бараат лек на таа болка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Хахаха! — се насмеа самодоволен онбашијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Селаните ги наведоа главите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И кога сите овие работи ги растури онбашијата на тревата, и само со очи му ги покажа на Бојка, овој ги наведе очите и проговори: — Е, море, тоа е сега. — Но пак почна да се брани.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кате ги наведе очите, бидејќи Адем така го учеше и му забрануваше да им гледа на гостите во суратите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Радиото свири валцер. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 112 Жан: (на Скот) Тишина! (Скот го врти копчето.) Глас од радиото: ...вечерниот печат, дури и утринските весници ги наведуваат многубројните подвизи на тие седуммина гангстери, денес славни, а кои в зори ќе бидат фатени од полицијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Наместо тоа, накусо ќе се задржам на едно дело, Anemic-cinema, во кое пронајдов нови битни елементи кои ги потврдуваат и понатаму ги развиваат претпоставките кои веќе ги наведов во својата книга, и за кои, ми се чини, дека ја појаснуваат (а како полезен извор им послужи делото на Атанасиус Кирхер /Kircher/) уметничката постапка на Дишан, кој е слободно инвентивен, но често е и строго насочен кон истовремено забавните и “длабокоумни” принципи на езотеријата.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Милан се обиде да ја прекине несаканата тишина обидувајќи се да ги наведе своите синови да се вклучат во разговорот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Втора измена на чл. 23 се случи во јули 2014 каде се дефинира содржината на јавниот оглас кога работодавачот вработува работници по пат на јавен оглас, тој е должен во јавниот оглас да ги наведе: (1) називот на работното место; (2) условите што се бараат за вршење на работата; (3) почетокот и крајот на дневното и неделното работно време; (4) распоредот на работното време; (5) паричнот износ на основната нето плата за конкретното работно место; (6) се дефинираше временскиот рок за пријавување кој не смее да биде пократок од пет работни дена; (7) рокот во кој работодавачот ќе го изврши изборот и (8) точните податоци за работодавачот (назив, седиште, (лице за) контакт и сл.) (чл. 4 од ЗИДЗРО/ јул.14); г) измените кои ги претрпе ЗРО во делот на правата на неизбраните кандидати може да се толкуваат дека тие донесоа и позитивни и негативни промени.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Во контекст на оваа измена кршењето на работниот ред и дисциплина веќе не се смета како лична причина на страна на работникот, а сега ваквото поведение е издвоено и подведено како засебна причина (на вина) поради која работникот може да добие отказ (чл. 15 од ЗИДЗРО/фев.13); в) новитет е обврската на работодавачот да ги наведе во писменото образложение основот за отказот кој мора да биде утврден со закон, колективен договор и акт на работодавачот и докажаната основаност на причината која го оправдува отказот (чл. 17 од ЗИДЗРО/септ.10); г) се интервенираше и кај листата на неосновани причини за отказ дадени од страна на работодавачот, кои беа дополнети со неплатеното родителско отсуство како основ по кој не може да се даде „оправдан“ отказ (чл. 1 од ЗИДЗРО/дек.13); д) две промени претрпе и склучувањето на променет договор пред отказ, едната само техничко- терминолошка, а втората посуштинска.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
И навистина, ете и самата „геј- и лезбејска уредничка на ТОНИ, Бет Гринфилд, признава дека геј-културата „можеби е концепт што тешко може да се дофати“ (иако „е концепт за кој е и тоа како интересно да се размислува“).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да зборуваме ли за новите квир-независни филмови и за тоа зошто се честопати нискобуџетни и невпечатливи?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, не си ја разбира упорната приврзаност кон тие традиционални извори на настраното задоволство и не знае како да си ги објасни сопствените опсесии.
Фељтонот за геј-културата во Тајм аут Њујорк е бележит во оваа смисла не само затоа што слободно си ја признава неспособноста да се справи токму со избраната тема туку и затоа што толку јасно и симптоматично покажува поголема збунетост околу тоа што, всушност, би можело да значи тоа „геј-култура“, на што тоа би упатувала и од што тоа би се состоела.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто свеченото сликање на емоционалното и на физичкото насилство во Најмила мамичке е сјаен пример за неуспешна сериозност – токму својството што Сузан Зонтаг со право го утврдила како определителна особеност на кампот.300 Но, зошто потфрла обидот на филмот да претстави ситуација што истовремено е и трагична и ужасна или не успева да ги исполни условите за вистинска сериозност, па станува смешен?
Многубројни се причините што би можеле да ги наведете: дводимензионалнитe, кабукистички изградени ликови; преглумувањето; растегнатите сцени со невидена емоционална претераност; ревноста и високопарноста на приказната – „грамадните громки пресврти“, како што тоа добро го срочил еден од нашите коментатори на Амазон, поради кои „се истиснале суптилноста и чувствителноста“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тој ни овозможува да ја наѕреме сексуалната политика што го електризира заштитниот кордон околу повластеното подрачје на трагедијата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Најмила мамичке е особено јасен и поучителен приказ на односите меѓу родот и жанрот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Примерите за геј-културата што ги наведува, оттука, откриваат низа потфрлања во разните негови концепции и дефиниции.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
(Отворено ми ги навел целото име и електронската адреса, но тука ги прикривам, од обѕири кон него.)
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Одново и одново во примерите што ги наведов излегува дека токму од жената машката геј-култура го презема екстравагантниот, историски стил на емоционален израз, го пародира и си го присвојува како средство за поединечно и колективно машко геј-себеизразување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Каква корист од тоа што ги исполнувам сите предуслови што Чехов ги наведува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Однекаде изваде лист хартија, и рече: „Еве го списокот.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Брат ми можеше да заигра фарса – да каже дека ги напишал само имињата на своите деца, своето име и името на сопругата – значи на оние кои му ги посочиле од службите како луѓе кои може да ги стави на список на блиски луѓе кои би ги спасил, па ги навел само тие имиња, само најблиските; можеше да заигра фарса – но тоа не беше негов жанр.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Авторот не останува понастрана од потребата да појасни за намената на календарот, то ест да ги наведе причините.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Оваа линија на размислување ќе ги наведе обајцата да признаат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Зар не гледате дека тој е убеден оти сите луѓе би го скриле писмото, можеби, не во издлабено дупче од ногалката на столот, туку секако во некоја дупка или зафрлено ќоше, поттикнати од истиот начин на мислење што би ги навел да го скријат писмото во издлабено дупче од ногалката на некој стол?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Интересирањето за предметот ќе ме оправда ако овде опширно и буквално ги наведам клучните места од Абеловата расправа (иако испуштајќи ги повеќето примери).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И нашите градови впрочем едвај, во духовна смисла, можат да се наречат градови. »» Мнозина „избегани“ ги наведуваат политичките и националните притисоци како причини за своето заминување. Вие инсистирате на цивилизациски причини. 44 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во еден говор во Женева, во јуни 1973 година, тој ќе рече дека од една прашина од поединци, од магма племиња, потплемиња, сите веднати под тежеста на резигнацијата и фатализмот, создаде народ на граѓани.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но нема да изостави да нагласи дека не бил ослободен од стравот од тоа што тој во други пригоди го нарекувал демонот на Нумидите, овој демон кој ќе ги наведе народите на Картагина на делби, на племенски борби, поради кои Тунижаните ќе бидат губитници по големиот револт на Југурта.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имено, Судот, со право, оцени дека оваа материја не може да биде предмет на уредување на подзаконски акт на министерот, бидејќи со ова законски дадено овластување се врши противуставно проширување на надлежноста на еден инокосен управен орган и тоа токму во сферата која, согласно изречната уставна одредба, се уредува само „со закон и со колективни договори“ (чл. 32, ст. 5 од УРМ/91). 56 т штрајкот, од свои средства, да им обезбеди надомес ок на плата за времето на штрајк на работниците кои учествувале во него (чл. 241, ЗРО/05); д) и, конечно, намалувањето на овие права се гледа и во сферата на прекршочните одредби: • за работодавачот, наместо поранешните две казниви дејствија (ако примал нови работници за време на штрајк или ако ги спречувал работниците да учествуваат во штрајкот – чл. 17, ЗШ/91) – сега постои само едно казниво дејствие, а тоа е она кога работникот кој организирал или учествувал во штрајк, организиран во согласност со закон, го стави во понеповолна положба од другите работници (чл. 264, ЗРО/05); • од друга страна, пак, порано беа предвидени само две прекршочни одредби за работникот (кога тој ќе одбие соработка со работодавачот која има за цел да се обезбеди вршење на минимумот работа што обезбедува сигурност на луѓето или кога неоправдано ќе одбие да изврши налог кој има за цел извршување на некои меѓународни обврски што ги има државата – чл. 19, ЗШ/91) – додека сега се воведоа три нови казниви дејствија: (1) ако синдикатот, односно здруженијата на синдикатите, не најават штрајк; (2) ако започнат штрајк пред спроведување на постапка за мирење, предвидена со овој закон, односно пред спроведување на друга постапка за мирно решавање на спорот; и/ли (3) ако во писмото за најава на штрајк не ги наведат причините за штрајк, местото, денот и времето на почетокот на штрајкот (чл. 266, ЗРО/05). 3.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Сепак се реши да види кои причини ги навел за разводот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Само врзаните не ги наведоа главите. Поп Јаков и Стојан Трајко дури ги поисправија.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Зззеде – ги наведе Трајко на разговор и тие почнаа да си разговараат за таа работа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Така наредени ги наведоа главите во знак на понизност а кадијата излезе пред Ајша, која се тргна од вратата и достоинствено испушти: – Што прават моите самовили?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
На оваа мисла ги навеле и нивните коњи, кои бегајќи од низината крај Црна, летно време накачувале горе по Зелка, Ѓурѓишча, Перун и Трибор, барајќи сочна трева.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И таа така му одговараше, но не ја ведеше главата, ами ги задржуваше своите очи во неговите терајќи го тој да ги наведе прв.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И ако се погледнеа, ќе се насмееја обајцата и ќе ги наведеа очите и главите и ќе чекаа или Стојан или Доста да проговорат нешто та да се исправат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Помина ден, поминаа два, Крчо се виде со Неда оддалеку, и се насмеа со претпазливост да не го забележат другите деца што беа со него; таа на ист начин му одговори и ги наведоа обајцата главите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На завртувањето погледот ѝ се сретна со очите од Крлета и само ги наведоа главите и продолжија напред, а Бојана позабрза и пред самата порта на Бисера ги стигна. Сите три фрлија поглед во дворот на Бисера и како нарачан го видоа поп Петка под лозницата — седи замислен, со некакви исчекувања.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа, кога Доста го испушти зборот „се жени", „се оджени", тој се засркна со кафето, си го изгоре јазикот, ја мени бојата на лицето и ги наведе очите пред себе во пепелта, се увили и се навреди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Со скришен поглед се опули кон групата водарки и како од куршум пронижан ги наведе очите и го заврте тилот кон водарките, — го буцна магарето да повјаса да не го сретнат во тесното Мидово уличе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Пролетта стаса нова вест дека Франција го менува својот став и дека до Конференцијата на амбасадорите доставила нота во која истакнува дека причините што ги наведува Кралството на СХС се такви што треба да се земаат во предвид зашто во правниот јазик: изразот „до“ - зад кој следува име на место - имплицира дека тоа место е исклучено.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
За разлика од Антон Чехов, Ернест Хемингвеј, Ралф Елисон и другите скрибомани кои се премногу бројни за да ги наведам, јас никогаш не сум загубил ракопис (Загубен оригинал, или „Мајка на книгата” е традиција стара колку и пишувањето, која на Исток ја одразуваат загубените шест седмини на Ката Сарит Сагара, или Морињата приказни, а на Запад веќе споменатите две седмини од она што оттогаш е познато како Петокнижие), ниту свој ниту било чии од мојот четиридецениски товар студенти.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Не, не постојат можности да ви ги наведам. Причината е банална, нивниот број не е мал.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тоа што испадна дека едно успешно македонско списание за млади (сепак месечно, а не неделно како во мојот текст) го носи истото име, е уште еден случај кога се совпаѓаат непредвидливата реалност и предвидливата фантазија.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Р.Ѕ.: по објавувањето на горното анти-упатство (очекувано) како колумна во еден неделен политички магазин, во редакцијата стигна писмо што уште во насловот не ја криеше лутината: На ТАА не ѝ требаат колумнисти како Прокопиев Скандалозно е што еден „скопски интелектуалец“ објавува клеветнички текст за списанието кое што очигледно (според искривените податоци што ги наведува) не го ни фатил в рака, а се знаел и влегол во некој свој филм, злоупотребувајќи ги угледот и името на списанието ТАА.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Еднаш, многу подоцна, и самата ми ги наведе причините што ја натерале да ја напушти улогата на среќна вдовица.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Како што вели (4, стр. 20): ... целокупната историја на метафизиката ... ѝ го наметнува И никогаш нема да престане да ѝ го наметнува на семиолошката наука во целост ова фундаментално барање за трансцендентално означено ...
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јасно, објектите од Tractatus-от се присутности; такви се локовските идеи; такви се ентитетите на фрегеовската семантика (смисла, поим, итн.).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дерида не ги посочува експлицитно нив; примерите што ги наведува се нешто како суштина, битие, И особено, свест.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сакав да ги покажувам двата, за да ги наведам луѓето да ги прокоментираат, бидејќи сѐ уште не бев сигурен дали треба потполно да го отфрлам слободниот потег со раката и потполно да се исклучам себеси од сликата или не.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Помладите возрасни поретко ќе поддржат забрана на книги во јавни библиотеки или отпуштање на професори затоа што се хомосексуалци.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Неговите судови се, разбирливо, честопати нагласено претерани и еднострани (прашање е дали младината навистина така сама од себе разбира дека составен дел на културните пораки се и претерувањето и шокантноста), а и покрај тоа бројните податоци што ги наведува се мошне важни за расправата за ефектите на популарната култура: “Според податоците на ревијата American Demograph- ics, помладите возрасни се полиберални од своите родители - вклучувајќи ги и припадниците на бејби-боом генерацијата, од којашто произлегува поголемиот дел од денешните новинари на централните медии.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Почесто ќе бидат на мислење дека женското движење имало “добро влијание на државата”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)