Можеш ли уште еднаш барем да ги поместиш карпите меѓу нас, уште еднаш да бидеш блиску до мене...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Твојот глас како лост ги поместува моите зборови...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Доброто, Вистинитото и Убавото тој ги враќа кон нивниот локален корен, ги поместува вечните категории од небеските височини во кои тие се разбашкариле за повторно да ги врати на она мало парче земја каде што поникнале.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Откако ѝ ја ставив дланката на задникот, телото ѝ се свитка во форма на лак, подавајќи се нанапред, потоа бавно, со леснотија ги помести двете нозе, доближувајќи ми се сосема.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Има неколку луѓе кои се обидуваат да ги поместат границите и тоа е сѐ.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Една добра работа која ми се случи последниве години е можноста да ги доверувам механичките работи на други, да ја одржувам креативната топка во постојано движење и да им дозволам на другите да се приклучат кон забавата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ги приспотна гламните, ги помести малку поназад во огништето, па го распрета топлиот жар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Денес се случи да појадувам дури во 13:00 часот, па имам чувство како допрва да почнува работниот ден, додека во изминатите утра доручкував со самото пристигнување на работа, не затоа што чувствував неодложна потреба, туку ете така, доручекот си го имав сфатено како обврска, како една од работните задачи која мора да биде итно завршена и ако не биде систематски завршена во предвиденото време, ќе ми ги помести останатите обврски во денот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Ги туткаат и случајно ги поместуваат носот, усните, очите и косата.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
А сепак станува збор само за патека на љубовта (За да ги помести нејзините синори Парис поведе десетгодишна војна).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Потоа, кога ќе дојдеше време да се вратиме во нашите соби, болничарите го фаќаа Хајнрих под мишките, и тој се подигнуваше, па потоа тие со рацете го бодеа во грб, и тој чекореше, механички, отсечно мрдајќи со нозете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
А Хајнрих гледаше без да ги помести зениците, како да нема ништо околу него, како и него да го нема.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Немаше сила што можеше да ги помести, освен можеби катастрофалните земјотреси кои се повторуваа во градот на секои петстотини години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не можеш да се помириш со идејата
дека треба да се разубави
она кое без престан ги поместува стандардите
на убавото:
таму некаде ја бараш смислата на
уметноста.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не знам колку време мина
кога сонцето блесна од зад облаците
ги помести, ги разби
маглиштата и талогот
на еднообразноста
дрворедот се озари
доби лик, па одеднаш
некои чудни форми почнаа
да се об-јавуваат пред моите
очи
пред зумот,
пред заумот.
Ми се стори дека
од некаде надоаѓа нешто боготворно
светлината го овозможува
совршенството
но треба да го најдеш
барај
избегни ја судбината на
просечниот
ум, колатералната штета на
непросветленоста.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)