Подоцна почнал да пишува и минијатури и новелети, а последните години од својот живот им ги посветил речиси исклучително на драмите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Аполинер два пати му беше гостин на Коница во Лондон, кога овој ќе биде во потрага по невозвратената љубов на својот живот Англичанката Ани Плејден на која ѝ ги посвети познатите „Песни на несреќно љубениот”, познати меѓу најубавите во модерната европска поезија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Целта да се добијат позитивни податоци од сите оддели на науката, не само за нас лично, а како народни членови, ќе треба да го натера секого од нас да ги посвети своите сили, сето свое слободно време за изучување на сите тие науки што се најнужни за нашиот народ и што бараат најмногу работа, зашто за полесните секојпат ќе се најдат доста доброволци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Саботата, неделата и понеделникот ќе ги посветите на овие ваши противзаконски дејанија!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Неговите раскази преведувани се на: српскохрватски, словенечки, бугарски, руски, украински, англиски, полски, албански, турски и на други јазици.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но, додека машките уметници го истражуваат односот на тоа тело спрема објектите и технологиите за деструкција и спрема тврдењето за оживување на идентитетот, жените-уметнички редовно ги посветуваат своите истражувања кон реконструкција на Себството.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но за да биде таа служба благодатна, нам ќе ни треба да создадеме народни служители, народна интелигенција што ќе му ги посвети сите свои сили на народното благо.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Телото - стварно, или проширено низ механичките роботи - е главната територија за демонстрација на деструкцијата и опстанокот и во машка и во женска продукција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)