Слично како во светски познатата, на многубројни изложби поставена Shaw-овата инсталацијачитлив град, тука е и 3D компјутерската, симулациска графика на просторот, во кој лебдат букви и зборови, значи текстуални облици, коишто гледачот ги посетува врз основа на своето навалување (на пр. само завртување на столот), ги разгледува од сите страни, се вози околу нив.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тој музеј е всушност програм на компјутерска графика, кој воспоставува симулација на голем музејски простор и четири помали музејски соби.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Лекарите ги посетуваат претежно жените.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во својата радиограма Едмондс ќе истакне дека британските воени мисии биле постојано набљудувани од членовите на ЕАМ-ЕЛАС и на КПГ бидејќи “луѓето кои ќе се видат дека разговараат со членовите на сојузничките воени мисии или ги посетуваат нив се задржуваат и испрашуваат за причината на нивната посета или за што тие разговарале и повремено се апсат или некои протестираат и се затвораат на една или две недели“.329
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Почна да ги посетува и по домовите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во повоените години доктор Станеф беше присилен да ги посетува своите пациенти во брзорастечките предградија, во кои поголем дел од стариот кварт беше осуден на уништувањето поради проширувањето на главната улица што минуваше низ него и која водеше кон булеварот со четири ленти.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Како старомоден лекар тој повеќе сакаше да ги посетува своите пациенти отколку тие да му доаѓаат во неговата нова канцеларија, а модерните лекарства кои правеа чуда ги гледаше со скептицизам, или во најмала рака кон нив имаше универзален однос и штедливо ги користеше.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Љубовникот, со полно кесе кикиритки, ги посетува трите Ани во наивните три круга од креда: Ана во првиот круг е матурантка.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Два или три дена големците зборуваа за големите победи и редум ги посетуваа бараките, а таму кој за колк се држи, кој за половина, кој на патерица се потпира, кој кашла та кашла, кој постела – рогозина не дава да се олади, кој учкур не врзува туку сал трча до кенефите...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Таму во градината, кога времето го дозволуваше тоа, или пак, кога студеше, во куќата, Фридрих Рихтер нѐ учеше како точката се развива во движење и линија, како линијата се шири во површина, како површината се претвора во простор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Брат ми беше прашал дали мене би ми било дозволено да ги посетувам часовите, на кои потоа ме водеше секое неделно претпладне, во домот на својот професор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Навистина убаво е кога би располагале со податоци кои зборуваат дека нашите луѓе ги посетуваат театрите не по желба, туку поради нужна потреба.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Што се однесува до театарот, јас знам дека претставите на нашите театри ги посетуваат многу граѓани, важни граѓани, угледни граѓани.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ако имаш забрана, повторно можеш да измислиш обврски од типот дополнителни часови по некој предмет и ревносно да ги посетуваш, па кога еднаш нема да излезеш, дури и мајка ти, која ти води евиденција на движење со минутажа, да те потсети дека ќе пропуштиш важно предавање.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Но, нешто што тебе ти направи задоволство беше затворениот Пазар - каде и да шетавме секогаш имаше желба да ги посетуваш пазарите.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ги посетуваше само заедно со Хелвиг. Ако беа официјално поканети.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Школниците ги прибраа во училниците, Друже Србине во канцеларијата на Мандулски се пикна, а Корнулов и Папокот сѐ почесто ги посетувале двата вагона на споредниот , слепиот колосек.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Веројатно во него на прво место била веста за да се израдува татко - дека веќе ги посетувам часовите во машката гимназија Цветан Димов , а потоа за тоа дека парите што ги носев со себе веќе ми се при крај, дека повеќе сум гладен отколку сит ( леблебија за 20 динари), дека кај Нанчо спијам на гола земја откако ја сметувам косата што ја стрижи преку ден, ама дека и тоа во последно време сака да ми го откаже оти не му е пријатно да бидам сведок на она што го прави со некои прибрани жени од железничката станица во заградениот дел со обична хартија за завиткување!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Три пути дневно ги посетува комбе што им носи топол оброк.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Не одеа често на задушници во гробиштата, не ги посетуваа умрените како порано (и тие како да им се одмилуваа, како да им тежеа во сето ова неспокојство и нерасположеност); и во црквата не одеа почесто, освен на големите богослужби.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Дуќаните се јавни места“, ѝ рекла Рајна на Родна, „и никој никому не може да му забрани да ги посетува“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А ако бил во прашање самиот Генерал и неговата личност, постоеле начини Трајчеица да си го сочува само за себеси.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тоа го прави така што чита часописи, ги посетува галериите и студијата, одговара на телефон, разговара со пријателите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Постојат многу различни начини човекот да го поправи своето играње шах. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 187
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џонс (смеејќи се): Тоа е затоа што не слушаш. (..) Постојано се информира за тоа што се случува, посебно во областа на уметноста.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден ден ми рече: - Софи, јас престанав да ги посетувам часевите по француски јазик во Католичкиот Институт .
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Претпладне ќе ги посетуваме музеите, а навечер ќе гледаме театарски претстави. Дијалектичко единство за мерак!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
1975. Излегува Песочната книга која содржи 13 раскази.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
1914. Семејството заминува за Европа. Борхесови ги посетуваат Париз, Милано и Венеција, а потоа се населуваат во Женева, каде што таткото се обидува да ја излекува семејната болест, прогресивно слепило. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 222
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
1918. Умира баба му по мајка. Семејството се сели во Лугано.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во Италија е придвижена “Вавилонската библиотека” посветена на фантастиката, а ја уредува Борхес.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Нора и Хорхе учат француски, а Хорхе оди во славната гимназија основана од Калвин и во која најголемо внимание се посветувало на јазиците, особено латинскиот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
1973. Ги посетува шпанија и Мексико кадешто држи предавања.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Хорхе Луис ги чита француските писатели Волтер, Бодлер, Флобер, Мопасан, Рембо и англиските Карлајл и Честертон.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога перонистите пак ја преземаат власта Борхес дава оставка на местото директор на Националната библиотека и заминува во пензија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)