Се исправи, ги извади очилата, ги забриша со шамивчето и почна да ги префрла нервозно од рака в рака, па почна сам да си зборува: — Бак, бак, бак, пис милет, бреј! Не сетит да гледат работата да живејит, туку матит вода во аван.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се замисли длабоко, па како да се присети нешто, плусна со рацете.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во нив отсекогаш сѐ што е родено е живо и затоа нема и што да се откопа: луѓето таму во крвта си ги носат предците па затоа и не веруваат во одминливоста, самите себеси си се и предци и потомци: нанижани во долги низи црвени африкати, огнот во нивните колиби ги ништел сите нивни платони и исуси, бетовени и целани, па точно затоа тие и сѐ му доверуваа на зборот: сите нивни пориви и тајни - зборот ги префрлал преку вековите.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И предци и потомци На Јордан Плевнеш Ноќва, вкопан во плочата на Сахара, во нејзините црвени африкати, осознавам дека има земји претерано неми, во кои нема што да се откопа - ни коска, ни писмо, ни прстен, осознавам, значи, дека има претерано неми земји кои сами себеси си се кучиња - чувари.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Кога не се шминкаше, од здодевност не знаеше што да прави, та често ги префрлаше нозете една врз друга, ги склучуваше прстите и ги отпушташе, ги вртеше прстените и на едната и на другата рака, ја потчукнуваше со дланките собраната коса и од едната и од другата страна дотерувајќи ја.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Седна на креветот, ја зеде книгата и започна нервозно да ги префрла страниците нанапред, па наназад и пак нанапред.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ги врзува со друга хартија и ги префрла преку рамо да ги носи дома.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
И кога седна на брегот да почине забележа едниот брег со другиот брег како си подаваат стебла, како ги префрлаат преку себе, испреплетуваат гранки меѓу стеблата; камењето што го фрлаше тој од дното бреговите го поземаа и го ставаа врз стеблата; посипуваа земја врз нив, и некаде на залез, забележа, тој, бреговите сами го направиле мостето спроти воденицата.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Чак Норис не пие и мрази кога сонот му го рушат пивски шишиња што од рака во рака, ги префрлаат момчиња на кои прстите им се ко шпагети.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Од сите прозорци, од сите врати, од сите процепи на бараките, сите ѕидари и сите малтерџии го гледаа пак оној човек, оној Големиот Ристан, целиот заскокан, како елен, како ги дига и ги префрла камењата од старите гробови, како ги дофаќа и ги фрла сите тие огромни стари ќиури, како ги заиверува еден во друг и како притоа камењата испуштаат црвени огнила.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И тој ги корнеше и ги префрлаше тие камчишта на сината месечина, ги заџидаруваше сиот извиен под нивната тежина, ги беспокоеше мртвите во она свое крваво беснило, од онаа страна на разумното, за кое што сепак ниеден од нив не промолви ни зборче.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јас сепак го замислував вториот помошник како од нашата кола во нивниот шлепер ги префрла: прво кошницата со риби и месо, па кошницата со грозје и резервната гума од багажникот; а од колата моето конфекциско костумче за капење на коктелите и туткање на промоциите, обесено на закачалка за да се исправи за вечерниот прием, службениот магнетофон на Живко од Институтот за фолклор и монтираното радио на мерцедесот, кое за разлика од моторот, веќе не работеше (и покрај тоа што во Радио велев: „радио - не радио, свира ти радио”.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Недоставувањето на податоците за сметката од страна на жалителот не претставува пречка за извршување на решението.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако жалителот не ги достави податоците за банкарската сметка во рокот, средствата утврдени со решението за исплата ги префрла на депозитна сметка на Судскиот буџетски совет.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)