ги (зам.) - прима (гл.)

И таа во длабината на својата душа ги примаше ударите на судбината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Зар не можеле да ми ги дадат просто старите Баневи чевли, отворено, без никаква измама, и јас ќе ги примев, зашто морав да ги примам, и ќе ги носев како што ги носам сега, но немаше да ја носам и оваа безмилосна навреда.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Поради сѐ поголемото отуѓување во денешното општество таа река информации пресушува и се случува тинејџерите сѐ повеќе да ја примаат телевизиската стварност, особено оние делови што им се наменети токму ним, и ги примаат како своја стварност.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Гледачите (така можеме само условно да ги наречеме) не го забележуваат екранот, туку ги примаат информациите непосредно на нервните завршетоци, што им овозможува вистинско „доживување на програмата”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Од најблискиот звучник Арсен Дедиќ потсетуваше дека некои работи не им се кажуваат на сите, дека некој треба да те чека и писмата твои да ги прима.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Претрупан со шаренилото на асортиманот, тој не можеше да види сè додека не се наведнеше до отворот низ кој ги примаше парите, а ти ја подаваше бараната стока.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Аналогно на ова и финансиските средства во случајот на редовен работен однос се постабилни и постои поголема сигурност дека истите тие вработеното лице ќе ги прима подолг период отколку тој што е хонорарно ангажиран.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Но тој сите тие удари ги примаше со некоја селска рамнодушност, со селска упорност: беше жив пример дека селаните имаат посилен организам од сите други, дека имаат подобри нерви, дека во крајна рака, имаат и подобра интелигенција, дека кога им говориш нешто, низ едното уво им влегува, а низ другото им излегува, и дека нивната филозофија трпение- спасение, редовно дава плодови.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Како и да е, но одделувањето наше од Бугарите ќе ни даде можност критички да се однесуваме кон бугарските работи, а не слепо да ги копираме и да насадуваме во Македонија, наместо национализам, социјализам, како што го правела тоа Внатрешната македонска револуционерна организација. 89 Значи, одделувањето на нашите интереси од бугарските, покрај другото, ќе нѐ избави од положбата како мајмуни да ги копираме бугарските непромислени постапки и на вера да ги примаме бугарските уверувања дека Бугарија е нашата арнотворка, а Русија нашиот најголем непријател; тоа ќе развие во нас критички однос кон нашите и кон туѓите постапки.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Изгледа дека Исус кога има ја подавал поучната мисла на своите следбеници се надевал оти таа дидактички ќе влијае колку на оној што удира шлаканици, толку и на оној што ги прима.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Потоа некој друг продолжил несвесно да се движи во пренапнатиот Онисифор Проказник, се исправил во него со извлечен јатаган од крваво месо и пошол со искривено лице да сече и да реве со зборови на одамна умрените први доселеници или староседелци на тоа парче земја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но тој некој во него ги примал движењата и настаните со негови сетила: видел уште тројца или четворица мртовци, меѓу нив еден свој, премолчаливиот Куно Бунгур, без проштален поглед, со очи скриени под крвава коса и со многу рани по вратот и по рамениците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас категорички одбивам да ги примам како такви.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И оној таму покорно ги прима ударите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Дека во понуда од петмина мажи кои професионално снимаат свадби секогаш ја избираат младата жена да им ја заврши работата, не затоа што ѝ веруваат повеќе на способностите туку затоа што таа ги прима дома кај себе, вари добро кафе, ги подготвува за сите изненадувања што ги чекаат на свадбата и ги подучува како отприлика тече целата „дешавка“ на тој ден, заедно со сите обичаи, што, сакале или не, ќе мораат да ги одживеат и преживеат дента.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Огледалото е симбол на фантазијата или свеста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но сега е четврток, ова е станицата Шемен Вер, надвор се спушта вечерта, треба нешто да се смисли, можеби дури и не делува премногу неверојатно тоа што во другиот воз, тоа што во четвртиот вагон, тоа што Мари-Клод е на седиштето крај прозорецот, тоа што и самата здогледа и што се исправа испуштајќи крик кој 64 никој освен мене не може да го чуе така среде лице, среде таа трка за да скокнам во преполнетиот воз буткајќи ги патниците што негодуваат, шепотејќи ги извинувањата кои ниту некој ги очекува ниту ги прима, стоејќи наспроти двојната клупа заземена од нозе и чадор и пакети, која ја зазема Мари-Клод со својот сив капут покрај прозорецот, црниот прамен при наглото тргнување н возот малку се затресува како што се тресат и нејзините раце иако се ставени врз бедрата додека го упатуваат тој повик што нема име, кој е само тоа што токму ќе се случи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Поврзано е со симболизмот на месечината поради одразувачките и пасивни одлики бидејќи ги прима сликите како што месечината ја прима сончевата светлина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За стрико Благоја сепак беше јасно - им помагаше на партизаните, ги примаше на конак нивните курири, агитираше кај луѓето за нив.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Се гледаше дека газда Таки се грижеше за атмосферата во неговата канцеларија, местото каде што ги примаше своите клиенти или соработници.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
По вообичениот поздрав на гардата се најдов во салонот пред свечената сала во која вообичаено претседателот Бургиба ги примаше акредитивите и странските државници.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Куршумли-ан беше некогашен само карван сарај и тој, како постар од доаѓањето на Турците, ги примаше дотогаш само карваните со занаетчиска и трговска стока, а бидејќи во негова близина се наоѓаа колари, амџии, самарџии и јажари, тука беше многу погодно да им се дадат разни услуги на патниците и да се изврши размена на изморените коњи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Цело време внимавав на инфузиите што постојано ги примаше
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Во врска со оваа материја дојде до промени во поглед на тоа кои надоместоци имаат право да ги примаат овие лица, околу висината на надоместоците и околу исклучокот при исплатата на надоместоците во случај на стечај или ликвидација на правното лице во кое работеле лицата со преоста- ната работна способност.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Кога прв пат седнува, кога прв пат ги прима сите нив, а најпрвин дечињата на Танаскоица, Пелагија го подотворува своето лице со некоја далечна светлина и тие двајцата веќе знаат дека можат да ѝ дозволат да се врати во одајчето на Димостен каде што сѐ е доведено во ред.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Мислам дека тоа само покажува дека секој од нас си има свој сопствен начин за интерпретација на пораките кои што ги прима... (Замислено Ахил го спушта погледот врз ливчињата од чајот на дното на неговата празна шоља за чај) Уште чај Ахиле? 40 Margina #17-18 [1995] | okno.mk Да, ве молам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Можам да замислам како хипертекст свеста се шири на сите нешта кои ги примаме, а не само на она што го читаме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
За да му даде доказ на Крлета дека Нешка ги прима неговите китки, таа ја кандиса и она да му прати нешто.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не плачи мајко што настран сум станал времето е модерно, времето е анал педер да бидеш ич не е срамота таквите најмногу ги примаат на работа
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Мало беше и прозорчето низ кое Мајка ги примаше парите и ги издаваше билетите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И добро е што е така, добро е што предметите живеат однатре и уживаат што нашето око ги прима вкочането.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Пасивните консумери стануваат активни агенти кои ги примаат електронските модели преку своите екрани, дискови, факсови, и потоа ги трансформираат... пренесуваат... ре-создаваат... ре- анимираат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Татко му ги примаше парите и писмата и леташе од радост дека во син му заструила истата негова крв.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој е истовремено со сите останати звуци, не-звуци, кои ги примаат апаратите различно од увото, а кои делуваат на ист начин.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)